Termin: 06.05.2020 (środa)Maj, tydzień 2
Temat bloku: Moja ojczyzna
Dzień 1: Zakochany w syrenie
Oglądanie mapy Polski, wskazywanie miejsca Warszawy.
https://puzzlefactory.pl/pl/puzzle/graj/krajobrazy/226459-mapa-polski
Dzieci podają nazwę kraju, w którym mieszkają, kończą zdanie Polska to…
• Oglądanie zabytków Warszawy.
Zapraszam Was również na wirtualny spacer po Warszawie. Po otwarciu linku wybieramy nazwę miasta- Warszawa, a następnie nawigując strzałkami na dole, udajemy się na spacer. Jeśli chcemy zmienić miejsce zwiedzania wybieramy po lewej lub prawej stronie fotografię, klikamy na nią i znów zwiedzamy.
Dzieci oglądają przygotowany materiał, dzielą się swoimi spostrzeżeniami. Swobodnie opisują charakterystyczne miejsca Warszawy.
1. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Zakochany w syrenie.
• Oglądanie mapy Polski. Fizyczna mapa Polski. Dzieci oglądają mapę. Wyjaśniamy, co oznaczają poszczególne kolory. Odszukują Wisłę, Bałtyk i Warszawę. Wskazujemy miejscowość zamieszkania dzieci.
• Słuchanie opowiadania. Książka (s. 72–73).
Ada wróciła z tatą z przedszkola i od razu zaczęła opowiadać o wydarzeniach dnia.
− Dzisiaj rysowaliśmy Syrenkę – powiedziała.
− Taki stary samochód? – zdziwił się Olek, który wiedział wszystko o dawnych modelach samochodów takich jak trabant, syrenka i warszawa.
− Sarenkę? – zapytała mama, która w tym czasie miksowała truskawki i nie dosłyszała głosu córeczki.
− Ojejku, nikt mnie nie rozumie – westchnęła Ada i rozwinęła swój rysunek.
− Syrenka warszawska! Kobieta z ogonem ryby i z tarczą − zawołał Olek. − Znam ten pomnik, bo byliśmy tam z klasą.
− Jeśli chcesz, to opowiem ci legendę o tym pomniku i o powstaniu Warszawy − zaproponowała Ada.
− Chcę.
Ada wyjęła jedną ze swoich małych lalek i owinęła jej nogi wstążką, tak, żeby przypominała ogon ryby. Zaczęła opowiadać:
− W pewnej wiosce żyła sobie piękna syrena, która nie była zwykłą dziewczyną, bo zamiast nóg miała płetwę. Mieszkała w rzece Wiśle. Czasami wychodziła na brzeg, żeby rozczesać włosy… − Ada udawała, że rozczesuje lalce blond czuprynę. – Syrenka pięknie śpiewała i czarowała swoim głosem rybaków.
Ada odszukała drugą lalkę, której kiedyś obcięła włosy, podała ją Olkowi i powiedziała:
− To będzie rybak. Ma na imię Wars.
− Ja mam go udawać?
− Tak.
− I co mam robić? – zapytał Olek.
− Masz być zakochany – wyjaśniła Ada.
− Ja?
– Tak! Wars zakochał się w syrenie i uratował ją przed innymi rybakami. Oni zarzucili na nią sieci, bo chcieli ją zanieść królowi, żeby dostać dużo pieniędzy. Zatkali sobie uszy, żeby nie słyszeć jej śpiewu.
− A co by się stało, gdyby usłyszeli?
− Ten, kto ją usłyszał, wchodził do rzeki i już nigdy nie wracał. Zwykli ludzie nie mogą żyć pod wodą.
− Wiem. Ludzie mają płuca, a ryby skrzela. Dzięki temu ryby mieszkają pod wodą. I ta twoja syrena też.
Ada przyniosła z kuchni pustą siatkę po cebuli, która przypominała sieć i wrzuciła do niej swoją lalkę.
− Uratuj mnie, piękny rybaku, a zaśpiewam ci najpiękniejszą pieśń na świecie! – powiedziała.
− Nie śpiewaj mi, bo wpadnę do Wisły i nie wrócę! Zatkałem sobie uszy – powiedział Olek.
− Ojej! Już dawno wyjąłeś sobie zatyczki z uszu i dlatego jesteś zakochany. Taka jest legenda, a my się tylko bawimy. Ratuj syrenę!
− Zakradnę się nocą, kiedy inni rybacy będą spali i rozetnę sieci. Będziesz mogła wrócić do Wisły. − Pospiesz się, bo nie mogę żyć długo bez wody! – pisnęła Ada.
Olek wyplątał syrenę z cebulowej sieci i powiedział:
− Jesteś wolna. Możesz wracać do domu.
− Dziękuję ci, dzielny rybaku? Jak masz na imię?
− Olek.
− Przecież się bawimy! – przypomniała Ada.
− No dobrze… mam na imię Wars. A ty, jak masz na imię, piękna panno?
− Jestem Sawa. Widziałam cię wiele razy na brzegu rzeki.
− Przychodziłem tu łowić ryby, ale zawsze czekałem na ciebie. Jesteś taka piękna.
− Och! Rybacy tu biegną! Zobaczyli, że mnie uwolniłeś! Nie wyjdę już na brzeg Wisły, chyba, że waszej wiosce będzie groziło wielkie niebezpieczeństwo. Wtedy was obronię! Żegnajcie!
− Żegnaj! – powiedział Olek.
− Przecież ty masz iść ze mną, bo mnie kochasz – przypomniała Ada.
− Idę z tobą, Sawo! – zawołał Olek.
Po chwili obie lalki wylądowały pod tapczanem, który udawał rzekę Wisłę.
Ada opowiadała dalej:
− Wars i Sawa zniknęli pod wodą, i nikt ich już nie widział. Na miejscu wioski powstało miasto Warszawa, w którym mieszkamy – zakończyła.
− Wiesz co, może pójdziemy w sobotę z mamą i tatą obejrzeć pomnik Syrenki nad Wisłą? Sprawdzimy, czy ma skrzela.
− Mówiłeś, że byłeś tam z klasą.
− Ale chcę iść jeszcze raz.
− Hm… ty chyba naprawdę zakochałeś się w tej Sawie – zachichotała Ada.
• Rozmowa na temat opowiadania.
N. pyta:
− O czym dowiedziała się Ada w przedszkolu?
− Kto pomógł jej przedstawić legendę?
• Wspólne opowiadanie legendy o powstaniu Warszawy. Dzieci sztafetowo opowiadają legendę – kiedy jedno dziecko kończy, a drugie w tym miejscu zaczyna.
• Karta pracy, cz. 4, s. 29. Rysowanie po śladach rysunku Syreny i fal.
• Czytanie tekstu w książce. Książka (s. 72–73) dla każdego dziecka.
Słuchanie tekstu czytanego przez 6-latki lub N.
Dzieci czytają tekst głośno i wyraźnie.
2. Piękny jest nasz kraj – twórcza zabawa plastyczna.
• Wybieranie spośród obrazków zdjęć (wyciętych z kolorowych czasopism) różnych zakątków naszego kraju tych, które dzieciom podobają się najbardziej. Omawianie, co one przedstawiają; uzasadnianie swojego wyboru. Obrazki/zdjęcia wycięte z czasopism.
• Wykonanie pracy plastycznej.
Zdjęcia lub obrazki (wycięte z czasopism) przedstawiające różne miejsca Polski, pastele olejne, lub kredki, kartki, klej.
Zaproponowanie wykonania obrazka przedstawiającego miejsca, które dzieciom się podobają, z jednoczesnym uchwyceniem różnorodności polskiego krajobrazu.
• Samodzielne działania dzieci; naklejanie pośrodku kartki zdjęcia lub obrazka (wyciętych z kolorowych czasopism) wybranego przez dzieci; dorysowywanie – według pomysłów dzieci – z każdej strony pastelami olejnymi lub kredkami brakujących elementów w taki sposób, aby z naklejonym elementem tworzyły jedną całość.
• Oglądanie powstałych prac; wyjaśnianie, jakie elementy dorysowali i dlaczego.
• Prezentacja prac w kąciku.
Zabawy na świeżym powietrzu
• Słuchanie piosenki Syrenka (sł. i muz. Krystyna Gowik).
Rozmowa na temat tekstu piosenki
.https://www.youtube.com/watch?v=c-id729zpjs
Stoi Syrenka nad Wisłą
i patrzy na rzeki fale.
Tak dużo dzieci dziś do niej przyszło,
no i nie boją się wcale.
Tak dużo dzieci dziś do niej przyszło,
no i nie boją się wcale.
To nie jest żywa Syrenka,
to pomnik Warszawę chroni.
Bo, jak mówi stara legenda:
Syrenka miasta broni.
Bo, jak mówi stara legenda:
Syrenka miasta broni.
Ref.: Nasza Warszawa, nasza stolica
ciągle Syrenkę zachwyca.
A Wisła śpiewa wciąż u jej stóp
swoją piosenkę: Chlup, chlup, chlup, chlup.
A Wisła śpiewa wciąż u jej stóp:
Chlup! Chlup! Chlup!
II. Kiedyś prawdziwa Syrenka
w falach tej rzeki mieszkała.
Siadała czasem na brzegu Wisły
i cudne pieśni śpiewała.
Siadała czasem na brzegu Wisły
i cudne pieśni śpiewała.
Złapali ją w sieć rybacy,
spać poszli, bo nocka była,
lecz najmłodszy z nich ją wypuścił,
bo bardzo go prosiła.
Lecz najmłodszy z nich ją wypuścił,
bo bardzo go prosiła.
Ref.: Nasza Warszawa…
III. I odtąd dzielna Syrenka
ze swojej wielkiej wdzięczności
postanowiła strzec tego miasta,
pilnować jego wolności.
Postanowiła strzec tego miasta,
pilnować jego wolności.
Jest herbem miasta Warszawa,
stolicy naszego kraju.
I Polacy, duzi i mali,
Syrenkę odwiedzają.
I Polacy, duzi i mali,
Syrenkę odwiedzają.
Ref.: Nasza Warszawa…
•Pytamy:
− Co to jest stolica?
− Jak nazywa się stolica Polski?
− Jak nazywa się najdłuższa z polskich rzek?
− O kim opowiada piosenka?
− Czy znacie legendę o Syrence?
− Gdzie w Warszawie można spotkać Syrenkę?
− Co to jest herb?
• Modelowanie struktury dźwiękowej nazw obrazków. Obrazki, ( dowolne z Wyprawki),kartoniki: niebieskie, czerwone. Dzieci losują obrazki (po trzy sztuki). Układają pod nimi modele ich nazw, używając niebieskich kartoników do zaznaczania spółgłosek w wyrazach i czerwonych do zaznaczania samogłosek.
Pozdrawiam Was. Do zobaczenia jutro.