Termin: 19.06.2020 ( piątek) tydzień 3
Temat tygodnia: Pożegnania nadszedł czas
Dzień 1: Pocieszajki dla maluszków
• Słuchanie piosenki ,,HEJ PRZEDSZKOLE – Śpiewające Brzdące
muz. i sł. Adam Wacławski
1.Tu znalazłem przyjaciela,
tutaj świetnie się bawiłem.
Tu piosenek i wierszyków
się na pamięć nauczyłem.
Ref.:
Hej przedszkole do widzenia
Pozostaną nam wspomnienia
Zaraz tu nie będzie nas
Na wspomnienia przyszedł czas…
2. Tu tańczyłem na baliku,
tutaj jadłem mleczną zupę,
pokochałem moje panie,
polubiłem moją grupę.
Ref.:
Hej przedszkole do widzenia…
Pytania dotyczące tekstu piosenki:
-
O czym jest ta piosenka?
-
Jakie zdarzenia zapamiętacie z naszego przedszkola?
• Zabawa orientacyjno -porządkowa Samochody.
Dzieci biegają w różnych kierunkach naśladując rękami poruszanie kierownicą. Wydają odgłosy poruszającego samochodu: brr, brr, brum, brum. Na sygnał -klaśnięcie w dłonie – zatrzymują się i trobią: pi,pi,pi. Dwa klaśnięcia są sygnałem do ponownego poruszania się.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Trawa i chmury.
Na hasło: Trawa, dzieci przykucają; na hasło: Chmury, stają na palcach, wyciągają ręce w górę i poruszają nimi w prawo i w lewo – naśladują chmury płynące po niebie.
• Ćwiczenia tułowia – skręty – Śledzimy lot samolotu.
Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym. Jedną rękę mają na kolanach, a z drugiej tworzą daszek nad oczami. Wykonują skręt tułowia i głowy uniesionej do góry w jedną, a następnie w drugą stronę – obserwują lot samolotu.
• Ćwiczenia równowagi – Rysujemy koła.
Dzieci, w staniu na jednej nodze, rysują stopą w powietrzu małe koła i duże koła. Ćwiczenie wykonują raz jedną, raz drugą nogą.
• Zabawa Z czym kojarzy się przedszkole…
Dzieci podają skojarzenia z przedszkolem Karton z obrazkiem przedszkola, mazak. Dziecko podaje skojarzenia z przedszkolem, a Rodzic zapisuje je wokół obrazka przedszkola. Np. uśmiech, sympatia, dobre obiadki, różne zabawki, troskliwość, zrozumienie…
• Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Pocieszajki dla maluchów.
Książka ( s. 86 – 89).
Ada była bardzo dumna z tego, że po wakacjach pójdzie do szkoły. Będzie miała kolorowy plecak,
a w nim książki, zeszyty i piórnik z przyborami. Bardzo chciała się nauczyć samodzielnie czytać,
bo obiecała Olkowi, że w przyszłości to ona przeczyta mu bajkę na dobranoc, a nie odwrotnie.
Na zakończenie ostatniego roku w przedszkolu zaproszono wszystkich rodziców, a młodsze
grupy zadbały o niespodzianki: zaśpiewały pożegnalne piosenki i wręczyły starszakom samodzielnie
przygotowane sadzonki drzewek szczęścia w małych doniczkach.
Grupa Ady odwdzięczyła się przedstawieniem teatralnym dla maluchów o misiu, który trafił do przedszkola i niczego nie potrafił robić samodzielnie: nie umiał sam jeść, ubierać się, wiązać sznurowadeł i budować domku z drewnianych klocków. Nie wiedział nawet, że przed jedzeniem trzeba myć łapki, ani nie znał słów: „proszę, dziękuję, przepraszam”. Ten miś musiał się wszystkiego nauczyć w przedszkolu, a dzieci mu w tym pomagały. Był to teatrzyk kukiełkowy, w którym Ada przedstawiała postać dziewczynki o imieniu Basia. Tomek trzymał kukiełkę niedźwiadka, a Basia uczyła misia, jak należy myć łapki:
– O! Popatrz, misiu,
tu jest łazienka,
wodą się zmywa
farbę na rękach,
a ty masz łapki
całe w powidłach,
więc musisz użyć wody i mydła!
Piotrek, Janek i Paweł poruszali kukiełkami zielonych żabek i śpiewali piosenkę:
Kum, kum, kum!
Rech, rech, rech!
Było przedszkolaków trzech.
Hopsa, w lewo!
Hopsa, w prawo!
Skaczą zwinnie. Brawo! Brawo!
Ucz się, misiu, z nimi ćwicz,
skacz i do dziesięciu licz!
Tu następowała wyliczanka do dziesięciu: jeden, dwa, trzy, cztery, pięć i tak dalej…
Potem na scenie pojawiły się symbole pór roku: słońce, bałwanek, kasztany i skowronek.
Dzieci z młodszych grup doskonale wiedziały, które symbolizują wiosnę, lato, jesień i zimę.
Na zakończenie przedstawienia wszystkie starszaki ukłoniły się pięknie i wyrecytowały:
– Nie płaczcie, kochani, gdy nas tu nie będzie,
nasz wesoły uśmiech zostawimy wszędzie,
a gdy po wakacjach znajdziemy się w szkole,
będziemy wspominać kochane przedszkole!
Młodszym dzieciom bardzo podobało się przedstawienie, a po spektaklu wszyscy chcieli
obejrzeć z bliska kukiełki. Ada stanęła pod oknem i przyglądała się swoim koleżankom i kolegom.
Z jednej strony cieszyła się na myśl o szkole, z drugiej jednak czuła, że będzie tęsknić.
– Trochę mi smutno – powiedziała do Kasi.
– Mnie też – odpowiedziała dziewczynka. – Nauczyłam się tutaj pisać swoje imię: K A S I A – przeliterowała.
– A ja się nauczyłam sama korzystać z łazienki, bo jak byłam mała, to nie umiałam spuszczać wody – dodała Ada.
– Piotrek mi pokazał, jak bezpiecznie zjeżdżać ze zjeżdżalni i wspinać się po drabinkach.
– Mnie też!
– I umiemy już rozpoznawać kształty: kółka, trójkąty, prostokąty i kwa… kwa… – zająknęła się Kasia.
– Kwadraty – dokończyła Ada.
– Tak! Kwadraty– I co jeszcze?
– Pani pokazała nam, jak się kroi warzywa, tak żeby się nie skaleczyć.
– I już umiemy same zrobić sałatkę z majonezem – odparła z dumą Ada.
– A pamiętasz, jak lepiłyśmy pączki z piasku do naszej cukierni? Tomek ugryzł jednego i pani kazała mu szybko wypłukać buzię.
– Cha, cha! Nigdy tego nie zapomnę.
– I piekliśmy ciasto na Dzień Mamy, a wyszedł nam zakalec!
– Pamiętam. Pani polała je rozpuszczoną czekoladą i powiedziała, że takie ciasto jada się we Francji.
– Było bardzo dobre. Wszyscy prosili o dokładkę.
Dziewczynki wymieniły jeszcze wiele wesołych wspomnień i obiecały sobie, że będą odwiedzać swoje przedszkole i ulubioną panią. Pożegnały się z innymi dziećmi, z kucharkami, panem „złotą rączką”, który potrafił naprawić każdą rzecz, a nawet z zabawkami.
Przed wyjściem z przedszkola Ada położyła coś ukradkiem w swojej szafce w szatni.
– Co tam zostawiłaś? – zdziwiła się mama.
– Zostawiłam pudełko z pocieszajkami.
– A co to są pocieszajki?
– To są kolorowanki ze zwierzątkami. Powiedziałam pani, że jak jakiś maluch będzie płakał, tomoże mu dać taką kolorowankę i poprosić, żeby pomalował smutne zwierzątko.
Ja też kiedyś płakałam za tobą w przedszkolu i wtedy pomalowałam krowę na żółto. Świeciła jak słońce i od razu mi było lepiej.
– To wspaniały pomysł – mama spojrzała z podziwem na Adę i mocno ją przytuliła.
– Pa, pa! Przedszkole! – powiedziała Ada. – Kiedyś cię odwiedzę.
Rozmowa na temat opowiadania.
− Co przygotowała grupa Ady na pożegnanie przedszkola?
− Co przygotowali młodsi koledzy?
− Co robiły Ada i Kasia?
− Kogo pożegnała Ada?
− Co to były pocieszajki Ady?
− Gdzie je zostawiła?
• Ćwiczenia w książce
Książka( s. 86 – 89 ) – czytanie tekstu znajdującego się pod ilustracjami.
• Nauka wierszyka z opowiadania fragmentami, metodą ze słuchu.
Nie płaczcie, kochani, gdy nas tu nie będzie,
nasz wesoły uśmiech zostawimy wszędzie,
a gdy po wakacjach znajdziemy się w szkole,
będziemy wspominać kochane przedszkole!
• Wspominanie przez dzieci tego, co zapamiętały z pobytu w przedszkolu.
• Zabawa ruchowa – Po muszli ślimaka.
Dzieci siadają na podłodze z wyprostowanymi nogami; przesuwają się do przodu, nie uginając nóg i pomagając sobie rękami. Idą kolejno, tip – topkami – po linii przypominającej kształt ślimaka, narysowanej kredą po podłodze.
• Obrazek o lecie- wykonanie prezentu dla kolegi/ koleżanki na pożegnanie przedszkola.
• Oglądanie reprodukcji malarskich.
Dla dziecka przygotować: wyprawkę, reprodukcje malarskie: Claude`a Moneta Stogi siana w Giverny; Olega Sumarokova Kobieta pod parasolem odpoczywająca na plaży.
Dziecko ogląda reprodukcje, określa, z jaką porą roku się kojarzy i dlaczego.
• Zapoznanie ze sposobem wykonania prac.
Dla dziecka przygotować: kartkę A5, kredki, farby plakatowe, pędzelek, kubeczek z wodą, pastele, kartkę z kolorowego bloku technicznego, klej, bibułę, kolorowy papier.
• Wykonanie na kartkach formatu A5 obrazka o lecie (wybraną techniką).
• Ozdabianie powstałych ramek kulkami z kolorowej bibuły lub kawałkami kolorowego papieru.
• Podpisanie się, samodzielnie lub z pomocą Rodzica, z tyłu obrazka.
• Wykonanie prac przez dzieci.
• Porządkowanie miejsc pracy.
• Karty pracy, cz. 4,s.72.
Odszukiwanie na obrazku piłek. Określanie ich położenia. Rysowanie po śladzie drogi piłki do bramki.
• Zabawa z rodzeństwem lub z R. Masaż pleców.
Dobieramy się w pary. Jedna osoba klęka, podpierając się rękami o podłogę, pozwalając głowie swobodnie zwisać. Druga osoba staje z boku i także klęka, ale pozostaje wyprostowana, z wolnymi rękami. Osoby nie rozmawiają ze sobą. Druga osoba kładzie ostrożnie ręce na plecach partnera i wykonuje masaż ( klepie, głaszcze, stuka…) Po chwili następuje zamiana ról.
Życzę Wam słonecznego, pogodnego, ostatniego w przedszkolu weekendu:(
Do zobaczenia w poniedziałek.
Comments are closed.