Kwiecień, tydzień 4 Dbamy o przyrodę
Dzień 2 Dbamy o ogródek
Kochane Krasnoludki musimy wszyscy dbać o nasza planetę i rośliny . Czy pamiętacie , jak nazywa sie nasza planeta? Tak – Ziemia. Kto ma ochotę, może pokolorować ten obrazek : https://miastodzieci.pl/kolorowanki/dbajmy-o-ziemie-chronmy-rosliny/
♥ Oglądanie książek ze zdjęciami ogrodów lub obrazów w internecie o tej tematyce.
♥ Wiosenne prace w ogródku – zabawa inscenizowana, na podstawie wiersza
Iwony Róży Salach Ogrodnicy.
♥ Posłuchajcie piosenki, a potem powiedzcie rodzicowi o czym ona opowiadała? https://www.youtube.com/watch?v=08_S0RA3mac
♥ Wysłuchanie wiersza Iwony Róży Salach Ogrodnicy.
R. recytuje dzieciom wiersz.
Idą, idą ogrodnicy. Tup!
Niosą grabki i łopatki. Hej!
Będą spulchniać ziemię,
aby lekko było jej.
Puk, puk, puk łopatk
Szu, szu, szu grabkami.Tryśnie woda z koneweczki
na nasze grządeczki.
• Rozmowa na temat wysłuchanego wiersza.
R. pyta dzieci:
− Dokąd idą dzieci?
− Co dzieci niosą ze sobą do ogrodu?
− Co dzieci będą robiły w ogrodzie?
♥ Zabawa ruchowo-ortofoniczna Co robimy w ogrodzie?
Bębenek, skakanki.
R. rozkłada skakanki , lub szaliki, chustki – ścieżki między grządkami. Dzieci swobodnie maszerują po sali
wzdłuż skakanek tak, aby nie nadepnąć na grządki. Powtarzają słowa dźwiękonaśladowcze:
tup, tup, tup. Na uderzenie w bębenek lub klaśnięcie, zatrzymują się, milkną, naśladują czynności, jakie
wykonuje się w wiosną w ogrodzie, np.:
– kopiemy grządki łopatką – puk, puk, puk,
– grabimy grządki – szu, szu, szu,
– podlewamy kwiaty – palcami naśladują spadanie kropel i mówią: kap, kap, kap.
♥ Karta pracy, cz. 2, nr 38.
Dzieci:
− mówią, do czego służy konewka,
− nazywają, z pomocą osoby dorosłej, przedmioty, które są na zdjęciach,
− mówią, do czego one służą,
− rysują po śladzie rysunku konewki: zaczynają od czerwonej strzałki, potem od niebieskiej,
a na końcu – od zielonej,
− ozdabiają konewkę według własnego pomysłu.
♥ Zabawa paluszkowa według Krzysztofa Sąsiadka – Biedronka.
R. prosi dzieci o naśladowanie jego ruchów; wyciąga przed siebie obie dłonie i recytuje
wierszyk. Podczas kolejnych wersów R. palcami jednej ręki dotyka palców drugiej ręki,
zaczynając od najmniejszego. Na koniec wykonuje dłonią zygzaki i unosi ją ku górze.
Biedronka mała
robaczki spotkała:
z tym się przywitała,
tego pogłaskała,
temu pomachała,
tego zabrać chciała,
z tym się pożegnała…
i do nieba poleciała.
R. powtarza zabawę kilka razy. Następnie przekazuje dzieciom ciekawostkę na temat znaczenia biedronek w przyrodzie.
Biedronka to pożyteczny chrząszcz. Zjada mszyce, które żywią się sokami roślin uprawianych
w ogrodzie.
Pozdrawiam Was. Do jutra 🙂 Jolanta Prostak