4-5 latki 16 czerwca (wtorek)
Temat tygodnia: Wakacyjne podróże.
Temat dnia: Kolory tęczy.
Wspólnie oglądanie ilustracji, na której znajduje się tęcza. – omówienie ilustracji, rozmowa o indywidualnych doświadczeniach dzieci, kto widział tęczę, jakie miała kolory.
Dziecko nazywa i liczy poszczególne kolory. Rodzic zachęca dziecko do wyrażenia swojego nastroju za pomocą tęczowego koloru, np.: „Mój nastrój jest jak kolor zielony, ponieważ…”
Opowiadanie: „Historia tęczy”. Rodzic czyta dziecku opowiadanie. Następnie zadaje pytania otwarte związane z jego treścią: jakie kolory się kłóciły, dlaczego, czy miały rację, kto się smucił, kto im pomógł, w jaki sposób pomógł, co wy byście doradzili kolorom, aby się nie kłóciły.
Rodzic wykorzystuje proste sylwety: paski z kolorami tęczy, słońce, chmurkę, niebieski karton – niebo.
Kiedyś, bardzo dawno temu, wszystkie kolory świata zaczęły się sprzeczać. Każdy z nich utrzymywał, że jest najpiękniejszy, najważniejszy, najpotrzebniejszy.
Zieleń powiedziała:
– Jest oczywiste, że jestem najważniejszym kolorem. Jestem piękna i nie ma beze mnie wiosny, ani lata. Jestem kolorem trawy, drzew, liści. Beze mnie świat byłby smutny.
Przerwał jej niebieski:
– Patrzysz tylko na ziemię; a co z morzem i niebem? To ja nadaję im kolor. Ja pomalowałem caluteńkie niebo, każdą rzekę, jezioro, morze, ocean. Jestem niezbędny i najważniejszy!
Kolor żółty uśmiechnął się swoim zwyczajem:
– Jesteście wszystkie bardzo ważne, ale to ja przynoszę światu uśmiech, radość, ciepło. Słońce jest żółte, księżyc jest żółty, gwiazdy są żółte. Wszystko, co pomaluję jest takie piękne, że wszyscy patrzą na to z zachwytem!
Czerwień nie mogła znieść tego długiego wywodu:
– Ja jestem ponad wami wszystkimi bo ja jestem kolorem serca – miłości. Jestem też kolorem ognia. Daję ludziom ciepło. Beze mnie nie można się obejść!
Spór kolorów trwał i coraz bardziej się wzmagał. Nagle na niebie pojawiła się wielka czarna chmura i powiedziała:
– Jesteście niemądre kolory! Wszystkie jesteście piękne, jak motyle, jak kwiaty. Tak mi smutno jak słucham waszej kłótni! I chmura zaczęła płakać gęstym deszczem.
W tej chwili na niebie pojawiło się słońce i powiedziało:
– Nie płacz chmuro, a wy kolory, przestańcie się kłócić. Weźcie się za ręce i namalujcie na niebie coś pięknego razem, aby było widać was wszystkie.
– Kolory zaczęły malować na niebie różnobarwne pasy i tak powstała tęcza. Na jej widok chmurka się uśmiechnęła, a kolory zobaczyły, że każdy z nich jest piękny i niezastąpiony i wspaniale wyglądają razem!
Na pamiątkę tej chwili za każdym razem, gdy słońce chce pocieszyć kropelki spadającego deszczu, na niebie pojawia się tęcza.
Z książki pt. „Mądrość serca”, (red. M. Porębskiej i A. Sujka); poprawki : Sylwia Kustosz
– rozmowa o treści opowiadania: jakie kolory się kłóciły, dlaczego, czy miały rację, kto się smucił, kto im pomógł, w jaki sposób pomógł, co wy byście doradzili kolorom, aby się nie kłóciły.
Wprowadzenie kolorów podstawowych i pochodnych. Opowiadając historię, Rodzic maluje tęczę na kartonie i miesza kolory w miseczkach w sposób widoczny dla dzieci.
Na początku tęcza miała tylko 3 kolory: czerwony, zielony i niebieski. Wszyscy się nią zachwycali – dzieci, dorośli, zwierzęta i rośliny. Po pewnym czasie jednak, te same kolory znudziły się tęczy. Co tu zrobić, by być piękniejszą? – myślała tęcza. I całkiem przypadkiem malując niebo zmieszała czerwień z zielenią i tym sposobem była piękniejsza o jeden kolor – żółty. Minął jakiś czas i tęcza chciała być jeszcze większa i jeszcze piękniejsza, by sprawiać jeszcze większą radość dzieciom, dorosłym, roślinom i zwierzętom, które na nią patrzyły, ale nie wiedziała jak to zrobić. Z tych nerwów pomieszała niechcący czerwień z niebieskim i otrzymała następny wspaniały kolor – różowy. Była bardzo zadowolona. Po pewnym czasie zapragnęła, by niebo wyglądało jeszcze wspanialej. Zaczęła dolewać jedną farbę do drugiej i tym sposobem otrzymywała przeróżne kolory. I tak tęcza robi do dziś – coraz miesza swoje kolory, by stawać się większą, piękniejszą, podobać się dzieciom, dorosłym, roślinom, zwierzętom, słońcu i chmurkom.
A teraz zapraszamy was do zabawy. Zabarwimy sól kuchenną na wszystkie kolory tęczy, przy pomoc kredy. A potem możecie z kolorowego proszku wyczarować cudowne obrazki, lub dekoracje w szklance czy słoiku. Wasza wyobraźnia podpowie wam na pewno, co należy zrobić. Poniżej filmik z instrukcją.
https://www.youtube.com/watch?v=jjLexAp1Lyg&feature=emb_title
„Tęcza” – dzieci samodzielnie mieszają różne kolory farb i malują tęczę na kartonach.
Życzę udanej zabawy. Pozdrawiam
Małgorzata Jastrząb
Comments are closed.