4-5 latki Wiosna na wsi 15 kwietnia (środa)
DZIECI 5 LETNIE
Długi, krótki – ćwiczenia w mierzeniu długości.
Ćwiczenia dotyczące zrozumienia stałości miary.
Osiem sznurowadeł, wstążek, skakanek w dwóch różnych kolorach.
R.układa z nich dwie drogi (każda składa się z czterech w tym samym kolorze, np. droga czerwona i droga żółta).
- Dwie drogi równoległe. Pyta:
− Czy obie drogi mają taką samą długość?
Jedna z dróg zakręca
– – – –
-\ / –
− Czy teraz drogi mają taką samą długość?
− Dlaczego uważacie, że czerwona droga jest dłuższa?
R. wraca jeszcze raz do pierwszego przypadku.
− Czy drogi mają taką samą długość?
− Dlaczego tak uważacie?
Jedna z dróg zakręca.
– – – –
/\ / \
− Czy drogi nadal mają taką samą długość?
− Jak można udowodnić, że są tej samej długości?
(Drogi mają taką samą długość, bo nadal są te same cztery skakanki, tylko przesunięte).
- Mierzenie szerokości dywanu stopa za stopą.
Mały dywan, kocyk, ręcznik
Dziecko mierzy szerokość dywanu, stawiając stopę przed stopą (palce jednej stopy dotykają pięty drugiej stopy) i głośno licząc. Następnie rodzic.
− Dlaczego wyszły Nam różne wyniki?
− Czy wasze stopy są jednakowej długości?
• Mierzenie długości dywanu krokami.
Dziecko mierzy długość dywanu krokami, które głośno liczy.
− Dlaczego wyszły wam różne wyniki?
− Z czym jest związana długość waszych kroków? (Ze wzrostem).
- Pokaz linijki, miarki krawieckiej.
Linijka, mały ręcznik, kocyk, dywan.
- mierzy linijką długość małego dywanu.
Karta pracy, cz. 4, s. 7.
Olek i Ada zastanawiają się, która tasiemka jest dłuższa. Zastanówcie się, jak to sprawdzić.
Kolorowanie tasiemek. Kończenie rysowania kurcząt według wzoru. Kolorowanie trzeciego
kurczęcia, licząc od prawej strony.
4- 5 latki
„Na wiejskim podwórku” – słuchanie wiersza Stanisława Kraszewskiego połączone z rozmową tematyczną.
- czyta wiersz, a następnie pyta dzieci o jego treść.
- Jakie zwierzęta występowały w wierszu?
- Co przytrafiło się zwierzętom na podwórku?
Na podwórko dumne matki prowadziły swoje dziatki:
Krowa- łaciate cielątko
Koń- brązowe źrebiątko
Świnka- różowe prosiątko
Kurka- pierzaste kurczątko
Kaczka- płetwiaste kaczątko
Każda prowadzi swoje dzieciątko!
Wtem ujrzały pieska Burka, który urwał się ze sznurka.
Tak się bardzo przestraszyły, że aż dzieci pogubiły.
Krowa- łaciate cielątko
Koń- brązowe źrebiątko
Świnka- różowe prosiątko
Kurka- pierzaste kurczątko
Kaczka- płetwiaste kaczątko
Każda prowadziła swoje dzieciątko!
Każda zgubiła swoje dzieciątko!
Wtem gospodarz konna furką wjechał prosto na podwórko.
Zszedł czym prędzej ze swej furki, zamknął Burka do komórki.
Lamentują biedne mamy: „Co my teraz zrobić mamy?”
Wtem z kryjówek wyszły dziatki, odnalazły swoje matki:
Krowa- łaciate cielątko
Koń- brązowe źrebiątko
Świnka- różowe prosiątko
Kurka- pierzaste kurczątko
Kaczka- płetwiaste kaczątko
Każda prowadzi swoje dzieciątko!
Znalazło mamę każde dzieciątko!
Zabawa dydaktyczna „Mama i dziecko”- z wykorzystaniem obrazków przedstawiających dorosłe zwierzęta i ich młode. Łączenie w pary zwierząt dorosłych i ich młodych. Bogacenie słownika dzieci o nazwy dorosłych zwierząt i ich dzieci.
5-latki Karta pracy, cz. 4, s. 8.
Kolorowanie tak samo puzzli ze zdjęciami dorosłych zwierząt i ich dzieci. Nazywanie mam
i ich dzieci. Czytanie całościowe nazw zwierząt przedstawionych na zdjęciach (5-latki). Naklejanie ich zdjęć w odpowiednich miejscach.
4-latki Karty pracy, cz. 2, nr 34–35. Dzieci:
− odszukują wśród naklejek zdjęcia młodych osobników zwierząt przedstawionych na obrazku,
− naklejają je obok rodziców,
− naśladują odgłosy zwierząt – młodych i dorosłych,
− nazywają zwierzęta, które są na zdjęciach; otaczają pętlami zwierzęta, które są zwrócone
w tę samą stronę.
Ćwiczenia ortofoniczne na podstawie bajki „ W zagrodzie Małgosi” E. Michałowskiej
Wieczorem w zagrodzie ciocia Małgosi
każde zwierzątko o jedzenie prosi.
Piesek szczeka: Hau, hau, hau.
Kotek miauczy: Miau, miau, miau.
Kura gdacze: Kod, ko, dak.
Kaczka kwacze: Kwa, kwa, kwa.
Gąska gęga: Gę, gę, gę.
Ona też chce najeść się.
Owca beczy: Be, be, be.
Koza meczy: me, me, me.
Indor gulgocze: Gul, gul, gul.
Krowa ryczy: Mu, mu, mu.
Konik parska: Prr, prr, prr.
A pies warczy: Wrr, wrr, wrr.
I tak gra orkiestra ta gra,
aż Małgosia jeść im da.
Pozdrawiam Małgorzata Jastrząb
Comments are closed.