Witam Was w piątek. Gotowi na nowe zadania? :)
– Ćwiczenie oddechowe Wąchamy kwiaty.
Dzieci trzymają na niby kwiaty i udają, że je wąchają – powoli wciągają powietrze nosem,
a potem wykonują wydech ustami. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie.
- Zabawa z wykorzystaniem tekstu rymowanki.
Kolorowa wiosna
kwiaty rozsiewała.
Tu wsadziła stokrotkę,
tam mak dodała.
Dzieci:
pokazują rękami w prawą i w lewą stronę (za R.),
naśladują sadzenie kwiatów.
– Słuchanie fragmentu wiersza Jolanty Kasperkowiak Mali strażnicy przyrody.
• Rozmowa na temat strażników przyrody.
− Kto to jest strażnik przyrody?
− Kogo możemy tak nazwać?
• Słuchanie wiersza.
Dziś „ekologia” – modne słowo,
przyrodę wszyscy chcemy mieć zdrową.
Jej strażnikami się ogłaszamy,
od dziś przyrodzie my pomagamy.
Gdy ktoś bezmyślnie papierek rzuci,
musisz takiemu uwagę zwrócić.
Nie można przecież bezkarnie śmiecić,
to wiedzą nawet przedszkolne dzieci.
Nie wolno łamać gałęzi drzew,
bo piękny płynie z nich ptasi śpiew.
A kiedy bocian wróci z podróży,
gniazdo niech znajdzie, na nie zasłużył.
Pozwól dżdżownicy do ziemi wrócić,
po co jej dzieci mają się smucić.
Niech barwny motyl siada na kwiatach,
żyje tak krótko, niech wolny lata.
(…) Choć ekolodzy jeszcze z nas mali,
uczyć będziemy tego wandali.
Matka natura nas wynagrodzi,
jeśli z przyrodą będziemy w zgodzie.
• Rozmowa na temat wiersza.
• Wyjaśnianie niezrozumiałych słów:
ekologia, ekolodzy, wandale.
• Tablica demonstracyjna nr 64.
https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/os-aaplus-tablice/mobile/index.html#p=66
− Gdzie powinniśmy wyrzucać śmieci?
− Dlaczego nie powinniśmy łamać
gałązek drzew?
− Dlaczego nie powinniśmy niszczyć
gniazd, np. bociana?
− Co pożytecznego robi dżdżownica?
– Ocenianie wartości logicznej zdań
o przyrodzie.
Dzieci, gdy usłyszą zdania prawdziwe – klaszczą, a gdy fałszywe – tupią.
Nie zostawiamy kranu z odkręconą wodą.
Las rośnie szybko.
Zwierzęta lubią krzyk dzieci.
Młode drzewo usycha, gdy łamiemy mu gałązki.
Dżdżownica spulchnia ziemię, żeby rośliny łatwiej rosły.
– Wykonanie odznaki Mały przyjaciel przyrody.
Kartki z narysowanym kołem, nożyczki, taśma klejąca, kredki.
Dzieci dostają kartki z narysowanymi kołami. Wycinają je, rysują roślinę, zwierzątko – element związany z przyrodą. R. za pomocą taśmy klejącej przykleja im do ubrań odznaki.
• Oglądanie odznak.
– Wypowiadanie tekstu rymowanki: ze złością, smutkiem, strachem i radością.
Jaka kolorowa łąka!
Motyl, kwiatek i biedronka!
Zdania dla Melanii i Lilianki :)
– Wypowiedzi dzieci na temat: Komu jest potrzebna woda i dlaczego?
-Zabawa ruchowa z elementami dramy – Chcemy wody.
Sznurek.
Dzieci stoją w rozsypce, naśladują delikatne poruszanie się kwiatów, gdy wieje lekki wietrzyk.
Słysząc słowa R.: Wielki upał, brak deszczu, kwiaty pokazują, jak zmienia się ich wygląd
spowodowany brakiem wody.
Dzieci zamieniają się w wybrane leśne zwierzęta. Zwierzęta naśladują picie wody z leśnego
strumyka – sznurka rozłożonego na podłodze, a następnie, kiedy nie są spragnione, poruszają
się swobodnie po sali, naśladując zachowanie wybranego zwierzęcia. Na słowa R.: Wielka
susza, na podstawie własnych doświadczeń i wyobraźni, starają się odtworzyć ciałem, za
pomocą ruchu, głosem, jak czują się spragnione zwierzęta, które nie mają dostępu do wody.
Dzieci przedstawiają zachowanie człowieka, który w upalny dzień wyszedł spod prysznica
i napił się szklankę zimnej wody oraz takiego, któremu jest bardzo gorąco, jest spragniony,
a nie ma możliwości zaspokojenia pragnienia.
• Zapoznanie ze sposobem oczyszczania wody, z wykorzystaniem prostego filtra.
Szmatka flanelowa (gaza lub lignina), węgiel drzewny, żwirek, piasek, słoik z wodą, pędzle,
farby, duża plastikowa butelka, nożyczki.
Dzieci brudzą wodę w słoiku, płukając w niej pędzel ubrudzony w farbie. R. pokazuje sposób
wykonania prostego filtra oczyszczającego wodę. Wyjaśnia dzieciom, że aby woda mogła być
używana przez ludzi, oczyszcza się ją i uzdatnia. Wymaga to jednak wysiłku pracujących przy tym
ludzi oraz specjalnych filtrów, co pociąga za sobą duże nakłady finansowe. Podkreśla konieczność oszczędzania wody.
R. przecina dużą plastikową butelkę na wysokości 1/3 od jej dna. Dolna część butelki będzie
stanowiła zbiornik na oczyszczoną wodę. Drugą część butelki R. odwraca szyjką do dołu,
a następnie wypełnia ją: flanelową szmatką, gazą lub ligniną, węglem drzewnym, żwirkiem,
a na końcu – piaskiem. Warstwy te powinny zająć około 1/2 wysokości butelki, którą R.
nakłada na część butelki stanowiącą zbiornik oczyszczonej wody. Do tak przygotowanego
filtra dzieci wlewają brudną wodę ze słoika i obserwują jej filtrowanie. Porównują wygląd
oczyszczonej wody z brudną wodą
. (W ten sam sposób można oczyścić wodę przyniesioną
z rzeki, stawu lub kałuży).
– Burza mózgów – W jaki sposób można oszczędzać wodę?
• Karta pracy, cz. 4, nr 6.
− Na których obrazkach przedstawiono sposoby
oszczędzania wody? Wskażcie je.
− Pokolorujcie rysunki kropel wody znajdujących się
wyżej na niebiesko, a znajdujących się niżej – na różowo.
Słuchanie wiersza Jolanty Kasperkowiak
Mali strażnicy przyrody.
– Rozmowa na temat: Jak dzieci mogą dbać o przyrodę?
• Słuchanie wiersza.
Dziś „ekologia” – modne słowo,
przyrodę wszyscy chcą mieć zdrową.
Jej strażnikami się ogłaszamy,
od dziś przyrodzie my pomagamy.
Gdy ktoś bezmyślnie papierek rzuci,
trzeba takiemu uwagę zwrócić.
Nie można przecież bezkarnie śmiecić.
To wiedzą nawet przedszkolne dzieci.
Nie wolno łamać gałęzi drzew,
bo piękny płynie z nich ptasi śpiew.
A kiedy bocian wróci z podróży,
gniazdo niech znajdzie, na nie zasłużył.
Pozwól dżdżownicy do ziemi wrócić,
po co jej dzieci mają się smucić.
Niech barwny motyl siada na kwiatach,
żyje tak krótko, niech wolny lata.
A zimą nakarm głodne ptaki:
sikorki, wróble, wrony, szpaki.
Powieś na drzewie im karmnik mały,
będą ci wiosną za to śpiewały.
Choć ekolodzy jeszcze z nas mali,
uczyć będziemy tego wandali.
Matka Natura nas wynagrodzi,
jeśli z przyrodą będziemy w zgodzie.
• Rozmowa na temat wiersza.
− Czego nie powinno się robić, żeby nie szkodzić przyrodzie?
− Co powinno się robić, aby pomóc przyrodzie?
wiedza ogólna, sprawność manualna
Na których obrazkach przedstawiono sposoby oszczędzania wody? Wskaż je.
Pokoloruj rysunki kropel znajdujących się wyżej na niebiesko, a znajdujących się niżej −
na różowo.
• Rytmizowanie fragmentu wiersza.
(…) przyrodę wszyscy chcą mieć zdrową.
Jej strażnikami się ogłaszamy,
od dziś przyrodzie my pomagamy.
• Wypowiadanie tekstu z różnym natężeniem głosu, w różnym tempie i z różnymi emocjami
(ze złością, ze smutkiem, radością, strachem).
• Układanie rymów do słowa przyroda, np. nagroda, przeszkoda…
• Kończenie zdania: Jestem strażnikiem przyrody, bo… kolejno przez wszystkie dzieci. (Np. nie
depczę trawników, wrzucam śmieci do kosza, w lesie zachowuję się cicho).
– Pasowanie na strażnika przyrody.
Sok jabłkowy, duży papierowy liść, kubeczki dla dziecka.
R. ma sok jabłkowy. Dziecko ma wypić trochę soku. Następnie dzieci klękają na jedno kolano i powtarzają za R.:
O przyrodę będę dbać –
nie będę zrywać, łamać ani deptać,
a wszystko co żywe
będę szanować.
Potem R. mówi: Mianuję cię strażnikiem przyrody.
• Dowolny taniec przy piosence o tematyce przyrodniczej.
Nagranie piosenki o tematyce przyrodniczej, odtwarzacz CD.
Zabawy artykulacyjne Szelest w pyszczku.
• Słuchanie zdań.
Suchą szosą szedł Sasza.
Sasza z trudem szedł szosą.
Szeleściła sucha trawa.
Słońce szczodrze świeciło, wysuszając szosę.
• Udzielanie odpowiedzi (całymi zdaniami) na pytania R. dotyczące zdań.
− Kto szedł suchą szosą? Jak szedł Sasza?
− Co robiło słońce? Co robiła trawa?
• Zamienianie przez dzieci głoski sz na s i odwrotnie.
R. mówi sylabę, dzieci ją powtarzają, ale zamieniają odpowiednio głoskę sz na s, np. sza – sa;
sze – se; szu – su; szo – so; asz – as; esz – es; usz – us.
• Powtarzanie za R. poszczególnych zdań, zwracanie uwagi na prawidłową artykulację słów
z głoskami: s, sz.
• Ponowne słuchanie zdań. Podskakiwanie w miejscu po usłyszeniu głoski s. Uderzanie dłońmi o uda po usłyszeniu głoski sz. Klaśnięcie w dłonie po usłyszeniu obu tych głosek w jednym słowie.
• Podawanie przez dzieci przykładów nazw ubrań zawierających głoski s i sz, np.: koszula, sukienka, szelki, sandały, skarpetki, pasek, kostium, sweter, szalik, spódnica, podkoszulek, apaszka, skafander.
– Zabawa orientacyjno-porządkowa Słuchaj uważnie.
Maskotka.
Dzieci razem z R. spacerują po sali. R. głośno wymawia różne słowa. Jeśli występuje w nich
głoska s lub sz – dzieci zatrzymują się w bezruchu. R. podchodzi do dziecka, jeśli się nie zatrzymało, rzuca do niego maskotkę, mówiąc sylabę, a dziecko dopowiada pozostałe sylaby,
tworząc słowo, np.: sza – fa, san – ki, mas – ka, las – ka, kas – ki, sza – rak, la – sy, stud – nia, se – rek.
– Zabawa badawcza – Z której strony wieje wiatr?
Paski bibuły.
Dzieci spacerują po wyznaczonym miejscu ogrodu przedszkolnego, trzymając w wyciągniętych rękach paski bibuły. Patrzą, w którą stronę wiatr porusza bibułą. Określają kierunek wiatru.
– Zabawa ruchowa Gęsty las – rzadki las.
Na hasło Gęsty las, wszystkie dzieci skupiają się wokół R., a na hasło Rzadki las, rozbiegają się po ogrodzie przedszkolnym i biegają w podskokach do chwili, gdy usłyszą hasło Gęsty las itd.
Zabawa orientacyjno-porządkowa Sadzimy kwiaty.
Dzieci spacerują po dywanie (ogrodzie) Podczas przerwy w grze
naśladują: grabienie ścieżek, wykopywanie dołków na kwiaty, sadzenie kwiatów, wyciąganie
wody ze studni, przelewanie wody z wiadra do konewki, podlewanie.
– Układanie przez dzieci rymów do podanych słów związanych z odpadami i elementami
środowiska naturalnego, np. śmieci – dzieci, puszki – okruszki, butelki – karmelki, szkło – zło,
woda – uroda, kwiatki – bratki, drzewka – marchewka, rzeczka – książeczka.
Pozdrawiam Was serdecznie , życzę miłego dnia. :)
Comments are closed.