- Zabawa orientacyjno-porządkowa Dzień i noc. Gdy R. mówi słowo słońce – dzieci poruszają się po pokoju w dowolny sposób (marsz, bieg, podskoki). Gdy mówi słowo księżyc – co jest sygnałem zbliżającej się nocy – dzieci kładą się na dywanie . R. pyta:
− Po dniu mamy noc, a po nocy…?
− Czy to tak cały czas trwa: dzień, noc, dzień, noc…?
- Gwiazdy, gwiazdeczki – ćwiczenia klasyfikacyjne.
• Słuchanie wiersza Doroty Gellner Gwiazda.
Gwiazda z miną
uśmiechniętą
tupie w górze
złotą piętą.
Bez latarki
i bez świeczki
chodzi nocą
na wycieczki.
Chodzi, chodzi
aż do rana,
no i świeci
sobie sama!
• Rozmowa na temat wiersza.
− Co robi gwiazda?
− Kiedy na niebie widzimy gwiazdy?
• Ćwiczenia klasyfikacyjne.
Kartonowe gwiazdy w dwóch rozmiarach – małe i duże – i w trzech kolorach, np. srebrne,
złote, białe, trzy obręcze.
• Segregowanie według wielkości.Po posegregowaniu gwiazd R. wraz z dziećmi nazywa utworzone kolekcje: Tutaj są małe
gwiazdy, a tu – duże gwiazdy.
Można segregować gwiazdy wg koloru.
- Zabawa orientacyjno-porządkowa Świecą gwiazdki.
Dzieci w dowolny sposób poruszają się po sali. Na hasło: Świeć, gwiazdeczko zatrzymują się,
wyciągają do góry ręce i, poruszając dłońmi, mówią:
Świeci gwiazdka
jedna, druga,
czasem oczkiem
do nas mruga.
Świeć, gwiazdeczko,
świeć, gwiazdeczko,
świeć, gwiazdeczko,
dla mnie świeć!
- Gwiazdy na niebie – wspólna praca plastyczna dzieci i rodzica lub rodzeństwa.
• Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.
Na nocnym niebie
gwiazdki mrugają, mrugają,
dzieci do snu zapraszają,
zapraszają.
Dzieci za R.:
wyciągają ręce do góry i robią piąstki,
przykładają piąstki do policzków, naśladują spanie.
Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.
Duży ciemnoniebieski karton, gwiazdki – małe i duże, kartki z bloku technicznego, nożyczki, klej.
R. przygotowuje duży ciemnoniebieski karton. Dzieci dostają po dwie kartonowe gwiazdki (małą i dużą) oraz kartkę z bloku technicznego. Dzieci obrysowują gwiazdki (w razie
trudności, pomaga im R.), wycinają je i przyklejają na kartonie.. - Oglądanie albumów na temat Układu Słonecznego; czytanie ciekawostek przez R.
- https://www.youtube.com/watch?v=yxVMhKt-cvI
- https://www.youtube.com/watch?v=7RiOkT1ggVI
- Słuchanie wyliczanki Agnieszki Frączek Bęc! Hops! Ziuuu!, zwracanie uwagi na humor zawarty w utworze.
Bęc!
W ogródku bez ogródek
wylądował ufoludek.
Hops!
Przed siebie pędzi dróżką,
depcze dynie ufonóżką,
uchem skubie liść rzeżuszki,
sadzi w grządkach gruszki z puszki.
Ziuuu!
Swawoli wśród fasoli,
do konewki wlewa coli,
tupie niczym armia smoków,
pył kosmiczny sypie wokół.
Bęc! Hops! Ziuuu!
Raz, dwa, trzy…
Sprzątać po nim będziesz ty!
• Wypowiedzi dzieci na temat ufoludka z wyliczanki.
Zadania dla Lilianki i Melanii :)
- Spotkanie z ufoludkiem – słuchanie rymowanki recytowanej przez Rodzica.
Jestem Ufuś piegowaty,
mam ubranko w srebrne łaty,
a na głowie czułki dwa,
skaczę lekko: hopsa, sa.
Mieszkam sobie we wszechświecie,
podróżuję w swej rakiecie.
Przyjaciela zdobyć chciałem,
więc na Ziemię przyleciałem.
Zaprzyjaźnić chcę się z wami,
choć jesteście jeszcze mali.
Złego nic mi nie zrobicie?
Czy bać muszę się o życie?
Chętnie z wami porozmawiam.
Przyjacielski ukłon składam.
Ziemia piękną jest planetą,
choć od mojej tak daleką.
Poznać wasze chcę zwyczaje
i pozwiedzać różne kraje.
- Rozmowa z dziećmi na temat: Czy w kosmosie można spotkać żywe istoty?
Wyjaśnianie pojęcia ufoludek.
Zachęcanie do wypowiadania się na temat wyglądu przybyszów z innych planet.
- Propozycje zabaw plastycznych.
„ Kosmita”– zabawy z balonami
− Czy wiecie, jak wyglądają przybysze z kosmosu?
Rodzic rysuje mazakiem na balonie i mówi:
Wszyscy mieszkańcy planety wyglądają tak:
− mają oczy, żeby patrzeć, ,
− mają nosy, żeby wąchać,
− mają uszy, żeby słyszeć
− mają usta i uśmiechniętą buzię, bo lubią śpiewać. Spróbujmy stworzyć ich podobizny na balonach.
Rodzic wręcza dziecku zielony balon i czarny marker. Dzieci rysują na swoich balonach twarze ufoludków. Mój ufoludek.
Zadaniem dzieci jest nanieść na kartkę dużą krople farby. Następnie rozdmuchują krople farby na fantazyjne kleksy. Do powstałych kleksów domalowują flamastrami dodatkowe elementy.
Nadają imiona swoim ufoludkom.
- Karta pracy, cz. 3, nr 72.
− Pokolorujcie pola na wskazane kolory.
- Opowieść ruchowa przy muzyce – Wyprawa na nieznaną planetę.
Nagranie spokojnej melodii.
Dzieci naśladują czynności, które pokazuje i o których opowiada Rodzic.
Pewnego dnia dzieci postanowiły wybrać się w podróż, w poszukiwaniu nowej planety. Założyły skafandry kosmiczne, weszły po schodkach do rakiety, zapięły pasy bezpieczeństwa i wystartowały w nieznaną podróż. Leciały, leciały, omijały napotkane rakiety i statki kosmiczne, machały rękami do pilotujących je kosmonautów, aż wylądowały na niezwykłej planecie. Wysiadły z rakiety. Przeskakiwały z nogi na nogę po kamieniach, następnie przepłynęły przez czerwoną rzekę, czołgały się przez zarośla, aż w końcu stanęły na górze. Tam zobaczyły ogromną liczbę kolorowych motyli. Tak jak one zaczęły latać, machając rączkami jak skrzydełkami. Niestety, to je bardzo zmęczyło. Ocierały pot z czoła. Postanowiły chwilę odpocząć. Położyły się na piasku i zasnęły, cichutko pochrapując. Kiedy otworzyły oczy i mocno się przeciągnęły, aby rozprostować kości, okazało się, że znajdują się przy swoich rakietach. Wsiadły do nich, wchodząc po schodkach, i ruszyły w powrotną drogę, bo na Ziemi czuły się najlepiej.
Zwracanie uwagi na wieloznaczność słowa rakieta.
Obrazki przedstawiające różne przedmioty, między innymi: rakietę kosmiczną, rakietę do
tenisa stołowego, ziemnego, rakietę śnieżną, do badmintona, napis rakieta. Dzieci nazywają poszczególne przedmioty, określają, do czego służą. Odczytuje razem z Rodzicem napis rakieta.
RAKIETA
- .Rakiety kosmiczne – propozycja wykonywania pracy przestrzennej z wykorzystaniem plastikowych butelek po napojach.
Nasze rakiety – wykonywanie wymyślonych przez dzieci rakiet z wykorzystaniem plastikowych butelek po napojach (różnej wielkości), folii samoprzylepnej i papieru kolorowego.
Plastikowe butelki po napojach (różnej wielkości), folia samoprzylepna, papier kolorowy, klej, nożyczki.
- Zabawa Jak witają się ufoludki? Rodzic pokazuje, jak według niego mogą się witać ufoludki, a dzieci naśladują jego propozycję. Np. łapią się za nosy, chwytają jedną ręką swój nos, a drugą – ucho witającego się z nim ufoludka i kłaniają się razem. Dzieci pokazują potem swoje propozycje.
Pozdrawiam serdecznie , życzę miłego dnia :)
Ćwiczenia artykulacyjne Mowa kosmitów.
Zabawa ortofoniczna „Nawiązanie kontaktu z Marsem”.
Dziecko siada naprzeciw Rodzica i przystawia tył główki balonika do swoich uszu – słucha głosu ufoludka. Rodzic wypowiada słowa: nem, ne, no, trulolulo, bra, bre, bri, bro, breke, kebre, keke.
Dzieci powtarzają za Rodzicem grupy sylab, np.: zu, że, żo, ża, ży, żi, sza, szo, sze, szy, szu, szi, cza, czo, cze, czy, czu, czi…
Tworzenie nazw mieszkańców poszczególnych planet przez analogię, np. Ziemia – Ziemianie, Mars – Marsjanie.
Karta pracy, cz. 3, nr 73.
− Policzcie obrazki każdego rodzaju.
− Zaznaczcie ich liczbę według wzoru.
Pozdrawiam
Comments are closed.