Temat tygodnia: Wiosenne powroty.
Temat dnia: Wołanie wiosny. 1 kwietnia (środa)
- • Karta pracy, cz. 3, s. 65.
Wskazywanie na rysunkach: słowika, wróbla, jaskółki, bociana. Kolorowanie rysunków ptaków, które powracają do Polski wiosną. Nazywanie ptaków przedstawionych na zdjęciach. Rysowanie po śladach ramek zdjęć.
- • Ćwiczenia separacji ruchów.
Separacja ruchów polega na wprowadzeniu wybranej części ciała w ruch, w sposób niezależny od ruchów innych części ciała.
- Niezależność ruchów rąk tułowia:
prawa ręka poziomo w bok, lewa – pionowo w górę,
prawa ręka poziomo w przód, lewa – pionowo w górę,
prawa ręka poziomo w przód, lewa – pod kątem w górę,
prawa ręka pod kątem w górę, lewa – pod kątem w dół.
- Rozdzielanie ruchów dłoni i palców:
zaciskanie prawej dłoni przy jednoczesnym rozchylaniu lewej,
uderzanie czubkami palców obydwu dłoni o blat stołu, na zmianę: wewnętrzną stroną dłoni i zewnętrzną stroną dłoni.
- Rozdzielanie ruchów palców:
zaciśnięcie pięści wokół kciuka,
unoszenie po jednym placu dłoni opartej palcami o stół.
Wesoła wilga – praca plastyczna.
- • Wskazywanie wilgi wśród zdjęć kilku ptaków powracających do nas wiosną.
Zdjęcia: bociana, skowronka, jaskółki, wilgi, kukułki.
- • Przypomnienie cech ptasich na podstawie wilgi.
Zdjęcie wilgi.
Dzieci oglądają zdjęcie, wskazują części ciała wilgi i je nazywają (skrzydła, dziób, kończyny zakończone szponami, pióra…). Podkreślają, że wilga jest ptakiem, bo ma wszystkie cechy ptasie. Przypominają (historyjka), że młode wykluwają się z jaj zniesionych w gnieździe.
- • Praca plastyczna Wesoła wilga.
Dla każdego dziecka: wyprawka plastyczna, karta 18, klej, nożyczki, kredki.
- Wycinanie z karty rysunku wilgi.
- Kolorowanie rysunku według wzoru (fotografia).
- Nacinanie obrazka w zaznaczonych miejscach i składanie go według instrukcji.
- Sklejanie głowy.
- Porządkowanie miejsc pracy.
- • Karta pracy, cz. 3, s. 66.
Łączenie fragmentów obrazków z dołu karty z odpowiednimi pustymi miejscami na dużym obrazku.
Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 15
Do ćwiczeń gimnastycznych możecie zaprosić członków Waszej rodziny. Jeśli napotkacie na trudności w wykonaniu niektórych z nich możecie je po prostu pominąć.
Rozwijanie świadomości własnego ciała.
- • Wirujący bączek – dzieci ślizgają się w kółko na brzuchu, a następnie na plecach.
- • Chowamy się – w siadzie, przyciągają kolana do głowy, chowają głowy; rozprostowują się do pozycji leżącej.
- • Gorąca podłoga – biegają z wysokim unoszeniem kolan.
- • Na szczudłach – chodzą na sztywnych nogach.
- • Ugniatamy podłogę – w leżeniu na plecach, wciskają wszystkie części ciała w podłogę.
Zdobywanie pewności siebie i poczucia bezpieczeństwa w otoczeniu.
- • Przez tunel – dzieci ustawiają się jedno za drugim w rozkroku, tworzą tunel między nogami.
Ostatnie dziecko przemieszcza się na czworakach pomiędzy nogami dzieci, do przodu,
i staje jako pierwsze, następnie robi to drugie dziecko itd.
- • Ustawienie jak wyżej; ostatnie dziecko przemieszcza się ślizgiem na plecach pomiędzy nogami
dzieci, do przodu, i staje jako pierwsze. Itd.
- • Pogoń na kolanach – dzieci dobierają się parami, jedno ucieka na kolanach, a drugie je goni. Przy powtórzeniu zabawy następuje zmiana ról.
Rozwijanie umiejętności dzielenia przestrzeni z innymi przez ćwiczenia w parach: z biernym partnerem, przeciwko partnerowi, razem z partnerem, ćwiczenia w grupie.
- • Przesuwamy partnera – jedno dziecko z pary leży przodem, drugie – poprzez chwycenie go
za nadgarstki – stara się je przesunąć; potem zamieniają się miejscami.
- • Dzieci w leżeniu tyłem; jedno dziecko z pary chwyta partnera za kostki nóg i stara się go przesunąć; potem zamieniają się miejscami.
- • Prowadzimy niewidomego – jedno dziecko zamyka oczy, drugie staje zwrócone twarzą do niego i podaje mu ręce; prowadzi dziecko z zamkniętymi oczami w różnych kierunkach, a ono się temu poddaje. Potem zamieniają się rolami.
- • Przekładamy naleśnik – jedno dziecko w leżeniu na brzuchu, przylega do podłoża; partner próbuje przewrócić je na drugą stronę; potem zamieniają się miejscami.
- • Wstajemy razem – dzieci siedzą tyłem do siebie, złączone plecami; próbują razem wstać, nie odrywając się od siebie.
- • Ćwiczymy razem – dzieci tworzą koło wiązane, trzymają się za ręce; przykucają, a potem podnoszą się do wspięcia na palce i wracają do pozycji wyjściowej.
Dzieci siedzą w kole, w siadzie prostym rozkrocznym, jedną stopą dotykają sąsiada z prawej strony, a drugą – sąsiada z lewej strony; trzymają się za ręce – jednocześnie podnoszą ręce do góry, a następnie wykonują skłon i wracają do pozycji wyjściowej.
Jutro kolejne zadanka. Miłej zabawy.
Pozdrawiam
Urszula Bielecka.
Comments are closed.