Szczęść Boże!
– Drogie dzieci czy pamiętacie jak nazywa się dzień, w którym Pan Jezus umarł na krzyżu?
– Dlaczego w Wielki Piątek nasze serca są pełne powagi i zadumy, ale nie ma w nich smutku?
Posłuchajcie: Wielki Piątek to dzień drogi krzyżowej i śmierci Pana Jezusa. Pismo Święte przekazuje nam, że dobrzy ludzie zdjęli Jego martwe ciało z krzyża, owinęli je płótnem i złożyli do grobu wykutego w skale, przed którym żołnierze kazali umieścić duży kamień. Zrobili to z obawy, że ktoś po kryjomu zabierze ciało Pana Jezusa. Pan Jezus przebywał w grobie trzy dni. Po trzech dniach stało się coś nadzwyczajnego: Pan Jezus powstał z grobu! Zwyciężył śmierć i nigdy już nie umrze. Zaraz po Wielkim Piątku przychodzi Wielka Sobota. Wtedy w kościołach urządzane są na tę pamiątkę „groby Pana Jezusa”. Przypominają nam one ten prawdziwy grób, do którego Pan Jezus został złożony po swojej męce. Znajduje się w nich zawsze figura przedstawiająca martwe ciało Pana Jezusa.
W Wielką Sobotę w kościele panuje wielka cisza. Przez cały dzień ludzie odwiedzają „grób Pana Jezusa”. Klęcząc dziękują Mu za to, że ofiarował się za nich, jak cichy, dobry baranek. Na tę pamiątkę dzieci przynoszą w swoich koszyczkach figurkę baranka.
Ten baranek przypomina nam Pana Jezusa, który oddał za nas swoje życie. Chorągiewka zaś mówi o tym, że po trzech dniach zmartwychwstał i zwyciężył śmierć. Gdy patrzymy na groby naszych bliskich, ogarnia nas smutek. Lecz „grób Pan Jezusa” w kościele nie wywołuje smutku, bo Pan Jezus, odkąd zmartwychwstał, już nigdy nie umiera. Żyje i jest obecny wśród nas.
Teraz nauczymy się pieśni, w której wyrazimy radość ze spotkania z Panem Jezusem. Nauczymy się piosenki „Jezus Chrystus moim Panem jest”
Na koniec zapraszam jeszcze na film:
Szczęść Boże!
Comments are closed.