5-6 latki “Biedroneczki”

5-6 latki „Biedroneczki” – materiały do pracy zdalnej – 30 marca(poniedziałek)

Temat tygodnia: Wiosenne powroty

Temat dnia: Gdzie budować gniazdo?

 

  1. Poznawanie nazw wybranych ptaków, które powróciły do nas wczesną wiosną skowronka, bociana, czajki i szpaka. Dzieci oglądają zdjęcia ptaków (internet). Omawiają ich wygląd – różnice i podobieństwa. Dzielą nazwy tych ptaków na sylaby. Powracające ptaki możecie również obejrzeć w filmiku, który Wam wcześniej polecałam.

 

Słuchanie opowiadania Hanny Zdzitowieckiej Gdzie budować gniazdo?

 

– Nie ma to jak głęboka dziupla! Trudno o lepsze i bezpieczniejsze mieszkanie dla dzieci – powiedział dzięcioł.

– Kto to widział, żeby chować dzieci w mroku, bez odrobiny słońca – oburzył się skowronek.

– O, nie! Gniazdko powinno być usłane na ziemi, w bruździe, pomiędzy zielonym, młodym zbożem.

Tu dzieci znajdą od razu pożywienie, tu skryją się w gąszczu…

– Gniazdo nie może być zrobione z kilku trawek. Powinno być ulepione porządnie z gliny,

pod okapem, żeby deszcz dzieci nie zmoczył. O, na przykład nad wrotami stajni czy obory –świergotała jaskółka.

– Sit, sit – powiedział cichutko remiz. – Nie zgadzam się z wami. Gniazdko w dziupli? Na ziemi? Z twardej gliny i przylepione na ścianie? O, nie! Spójrzcie na moje gniazdko utkane z najdelikatniejszych puchów i zawieszone na wiotkich gałązkach nad wodą! Najlżejszy wiaterek buja nim jak kołyską…

– Ćwirk! Nie rozumiem waszych kłótni – zaćwierkał stary wróbel.

– Ten uważa, że najbezpieczniej w dziupli, tamtemu w bruździe łatwo szukać ukrytych

w ziemi owadów. Ba, są nawet ptaki budujące gniazda tylko w norkach, w ziemi albo wprost

na wodzie… Ja tam nie jestem wybredny w wyborze miejsca na gniazdo. Miałem już ich wiele

w swoim życiu. Jedno zbudowałem ze słomy na starej lipie, drugie – pod rynną, trzecie… hm…

trzecie po prostu zająłem jaskółkom, a czwarte – szpakom. Owszem, dobrze się czułem w ich

budce, tylko mnie stamtąd wyproszono dość niegrzecznie. Obraziłem się więc i teraz mieszkam

kątem u bociana. W gałęziach, które poznosił na gniazdo, miejsca mam dosyć, a oboje bocianiostwo nie żałują mi tego kącika.

 • Rozmowa na temat opowiadania.

− Które ptaki rozmawiały o gniazdach?

− Jakie gniazdo zachwalał dzięcioł, a jakie skowronek?

− Jakie gniazdo zachwalała jaskółka, a jakie remiz?

− Co powiedział wróbel na temat gniazd?

− Z czego ptaki robią gniazda?

 

  • • Karta pracy, cz. 3, s. 62.

Słuchanie nazw ptaków, oglądanie ich gniazd. Określanie różnic i podobieństw między

gniazdami. Kończenie rysowania bocianów według wzoru.

 

Odkrywanie litery j, J. drukowanej i pisanej – 5 latki

  • • Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie

do czytania, pisania, liczenia, s. 64.

 Opisywanie, co przedstawia obrazek.

  • Określanie pierwszych głosek w słowie jajka

i nazwach rysunków.

  • Rysowanie po śladach rysunków.
  • Kolorowanie wybranych rysunków.
  • Zaznaczanie liter j, J w wyrazach.

 

Odkrywanie litery j, J. drukowanej i pisanej – 6 latki

„Nowe przygody Olka i Ady”. Litery i liczby cz.2 str.52-55

  • •Wyodrębnianie wyrazu podstawowego – jajka.

Zdjęcia/obrazki jajek ptaków.

R. pokazuje jajka. Rozbija jedno, omawia

z dziećmi jego budowę.

Dzieci oglądają zdjęcia/obrazki jajek różnych

ptaków (np.: przepiórki, bociana, strusia).

  • • Analiza i synteza słuchowa słowa jajka.

Dzieci dzielą słowo jajka na sylaby i na

głoski. Liczą sylaby i głoski słowie jajka.

Wymieniają inne słowa, w których głoska

j jest na początku (jagody, jogurt, jodła…),

na końcu (kij, maj, tramwaj…) oraz w środku

(bajka, fajka, lejek…).

  • • Budowanie schematu słowa jajka.

Białe kartoniki dla każdego dziecka (znajdziecie je w wyprawce plastycznej)

Dzieci układają tyle kartoników, z ilu głosek składa

się słowo; wymawiają głośno głoski, dotykając

kartoników.

  • • Budowanie schematu słowa Jagoda.

Białe kartoniki dla każdego dziecka.

R. wyjaśnia, że pani Jagoda to sąsiadka

dziadka i babci Olka i Ady. Na jej stodole

od lat mają gniazdo bociany. Pani Jagoda

dostarcza też babci kurze jajka, które tak

chętnie jedzą Ada i Olek – czy to na miękko,

czy to w postaci omletu.

−A wy w jakiej postaci lubicie jajka?

Dzieci dzielą słowo Jagoda na sylaby, a potem

na głoski. Układają z kartoników schemat

imienia.

  • • Budowanie modeli słów: jajka, Jagoda.

Czerwone kartoniki i niebieskie kartoniki

dla każdego dziecka (wyprawka plastyczna – do wypchnięcia)

Dzieci głośno dzielą słowa: jajka, Jagoda,

na głoski.

Wymawiają głoskę j:

długo: jjjyyyy

krótko: j, j, j, j

Głoska j jest spółgłoską i oznaczamy ją na

niebiesko.

Pod schematami słów dzieci zaznaczają

miejsca głoski j niebieskimi kartonikami.

Czerwonymi kartonikami zaznaczają miejsca

samogłosek w słowach: jajka, Jagoda.

Pozostałe miejsca zaznaczają na niebiesko

– to spółgłoski. Porównują liczbę samogłosek

i spółgłosek w słowach: jajka, Jagoda.

  • • Odkrywanie litery j, J.

Kartoniki z literami j, J dla N., kartoniki z literami

j, J dla każdego dziecka (wyprawka plastyczna)

R. pokazuje kartoniki z literami j, J. Dzieci

omawiają ich wygląd. Umieszczają litery

w odpowiednich miejscach pod modelami

słów: jajka, Jagoda.

Dzieci przypominają, kiedy używamy wielkiej

litery.

  • • Uzupełnianie wyrazów wcześniej poznanymi

literami.

Kartoniki z literami: a, k, g, o, d (dla każdego

dziecka w wyprawce plastycznej)

Dzieci umieszczają pod modelami słów

kartoniki z odpowiednimi literami. Odczytują

wyrazy: jajka, Jagoda.

  • • Karty pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery

i liczby, cz. 2, s. 52–55.

  • Nazywanie zdjęć.
  • Dzielenie nazw zdjęć na głoski.
  • Zaznaczanie na niebiesko liter j, J w wyrazach.
  • Czytanie sylab, wyrazów i tekstu.
  • Rozwiązywanie krzyżówki.
  • Czytanie nazw ptaków. Kolorowanie wyrazów

– nazw ptaków znanych dzieciom.

  • Czytanie wyrazów powstałych z połączenia

sylab.

  • Wodzenie palcem po literze j – małej

i wielkiej, pisanej. Pisanie liter j, J po śladach,

a potem – samodzielnie.

  • Słuchanie wiadomości na temat bociana.

Bocian biały zamieszkuje tereny trawiaste, stepy, sawanny, tereny uprawne blisko zbiorników

wodnych, bagienne, wilgotne lub okresowo zalewane łąki i pastwiska, okolice

jezior i laguny. Lubi rozproszone drzewa, na których może gniazdować lub nocować.

Występuje głównie na nizinach, rzadko na wyżynach. Bocian unika terenów zimnych,

o częstych opadach atmosferycznych, obszarów wysoko położonych i o gęstej roślinności.

W przeciwieństwie do bociana czarnego, nie unika siedzib ludzkich i często gnieździ się

nawet w środku wsi lub w małych miastach. Bocian ma upierzenie białe, z wyjątkiem czarnych

lotek i ogona. Nogi i dziób są czerwone. Szyję ma długą, w locie wyciągniętą do przodu.

Młode ptaki mają czarny dziób. Pisklęta są pokryte białym, gęstym puchem. Bociany

zakładają duże, koliste gniazda z warstwowo ułożonych gałęzi, poprzetykanych skośnie

witkami. Wyściółka jest dość obfita – ze słomy, torfu, niekiedy z dodatkiem papieru i szmat.

Umiejscowione są one zwykle na drzewie, w bezpośredniej bliskości siedzib ludzkich, lub

na różnych budowlach (na dachu budynku mieszkalnego lub gospodarczego, w ruinach

wysokich budynków, na nieczynnych kominach fabrycznych, pylonach, słupach telegraficznych,

stogach). Bocian składa jaja pod koniec kwietnia (od 1 do 7). Jest ptakiem mięsożernym.

Żywi się owadami, głównie pasikonikami i chrząszczami, ale również jaszczurkami,

wężami, pisklętami i małymi zającami. W latach obfitujących w myszy i norniki zjada prawie

wyłącznie te gryzonie, przez co jest ptakiem pożytecznym z punktu widzenia rolników.

 

Propozycja pracy plastycznej

  • • Wykonanie wydzieranki z kolorowego papieru – Bocian.

Dla każdego dziecka: kolorowy papier, kartka, klej (można wydrukować obrazek bociana)

  • Zapoznanie ze sposobem wykonania prac.
  • Omówienie budowy bociana (nogi, głowa, szyja, skrzydła, tułów, ogon).
  • Określanie kolorów poszczególnych części ciała bociana.
  • Wyrywanie z papieru poszczególnych części bociana i przyklejanie ich na kartce.
  • Dorysowanie trawy, ewentualnie słońca i chmur.
  • Wykonanie prac przez dzieci.
  • Porządkowanie miejsc pracy.

 

  • • Ćwiczenia w czytaniu – dobieranie nazw

do zdjęć (dla chętnych 6 latków)

Dla każdego dziecka: karta G (wyprawka plastyczna): zdjęcia motyla,

sasanki, krokusa, zawilca, karta O: podpisy do zdjęć.

Dziecko wycina zdjęcia i nazwy, dobiera

do zdjęć odpowiednie nazwy.

 

  • • Słuchanie fragmentu wiersza Apolinarego Nosalskiego O dwunastu braciach – kwiecień.

Kwiecień nie czeka,

bardzo się spieszy,

aby na drzewach

listki rozwiesić,

pierwsze warzywa

zasiać w ogrodzie,

po czym z uśmiechem

od nas odchodzi.

R. pyta:

− O jakim miesiącu jest wiersz? Co robi kwiecień?

− Wymieńcie nazwy wszystkich miesięcy.

Już jutro kolejne materiały.

 Pozdrawiam wszystkie dzieci i rodziców,

Urszula Bielecka.

Przejdź do treści