Leśne Duszki

4-5 latki „Leśne Duszki” – materiały do pracy zdalnej – 3 kwietnia(piątek)  Temat tygodnia: Wiosenne powroty.                                                      5-LATKI                                                                                                                                                                                                                Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Sąsiad szpak.                                                                                    Zapoznanie z wyglądem szpaka.

 

Dzieci wskazują na zdjęciu części ciała świadczące o tym, że szpak to ptak.

Omawiają wygląd szpaka (pióra mieniące się kolorami tęczy, z brązowymi kreskami).

Szpaki są przedsiębiorcze, ciekawskie, towarzyskie. Wszystko robią szybko i zdecydowanie.

W gniazdach mają zioła, które chronią je przed pasożytami.

Śpiewając, wydobywają różne dźwięki, najczęściej te zasłyszane, np. dźwięki klaksonów

samochodów. Każdy z nich ma swoją charakterystyczną pieśń. Zjadają dżdżownice, mrówki

i różne robaki z ziemi, spod kamieni. Lubią też dojrzałe owoce, np. czereśnie.                                                                                       Opowiadanie Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Sąsiad szpak. Książka (s. 56– 57).Dziecko słucha opowiadania, ogląda ilustracje.

Olek, Ada i rodzice przyjechali do dziadków w odwiedziny i zostali na cały weekend. Ada była

zachwycona. Dostała nowy dzwonek do roweru w kształcie rumianego jabłuszka i musiała go wypróbować.

Natychmiast! Jeździła dookoła ogrodu dziadków i dzwoniła zawzięcie. Sprawiało jej to

ogromną radość. Wprawdzie rodzina zatykała uszy, ale co tam. Wreszcie Olek nie wytrzymał.

– Na kogo dzwonisz? – spytał.

– Na przechodniów. Ostrzegam ich, że jadę – odpowiedziała rozpromieniona Ada.

– Ja nie mogę! Tu nie ma żadnych przechodniów – wykrzyknął ogłuszony Olek.

Ada wzruszyła ramionami, jednak wreszcie przestała dzwonić.

– Jak dobrze – westchnęli dziadkowie, rodzice i cztery ogrodowe myszy.

– Cisza, aż dzwoni w uszach – roześmiał się dziadek. – Teraz mogę przedstawić wam nowego

sąsiada. – Zaprowadził Adę i Olka w odległą część ogrodu. Tu, na pniu wysokiej brzozy,

powiesił kilka dni wcześniej budkę lęgową dla ptaków. – Zachowajcie ciszę. Wkrótce go zobaczycie

– szepnął.

Już po chwili dzieci zauważyły nadlatującego od strony sadu ptaszka. Krótki prostokątny

ogon sprawiał, że w locie wyglądał jak czteroramienna gwiazda. Usiadł na gałęzi brzozy, ale

z daleka od budki. Dzieci mogły mu się przyjrzeć uważnie. Czarne skrzydła mieniły się w wiosennym

słońcu zielenią i fioletem. W ostro zakończonym dziobie trzymał źdźbło zeschłej trawy.

Rozglądał się na wszystkie strony.

Olek i Ada aż wstrzymali oddechy, aby go nie spłoszyć. Ptak upewnił się, że nic mu nie grozi,

i przefrunął do budki.

– Rozpoznaliście tego pana? – spytał dziadek.

– Pewnie. To pan szpak – odpowiedział bez wahania Olek.

– Pani szpak też osiedli się w budce? – spytała Ada.

– Oczywiście. Pan szpak wije gniazdo dla pani szpakowej i dla małych szpaczków.

– Będziesz miał bardzo dużo sąsiadów, dziadku – zauważył z uśmiechem Olek.

– Zdaje się, że będą podobnie hałaśliwi jak Ada i jej dzwonek – szepnęła mama, która dołączyła

do obserwatorów pracowitego szpaczka.

– Szpet-szpet – zaśpiewał szpak i pomknął szukać materiałów na gniazdo. Wracał do budki

wielokrotnie, przynosił pióra, korę, suche liście, mech, trawę.

– Stara się – zauważyła Ada.

Na to szpak zaskrzypiał jak stare deski w podłodze i jeszcze dodał: – Kuku, kuku!

Olek i Ada zrobili wielkie oczy. Ze zdziwienia, naturalnie. Czyżby pan szpak stracił rozum?

– Zapomnieliście, że szpaki potrafią naśladować różne głosy – przypomniał im dziadek,

ubawiony zaskoczonymi minami wnucząt.

Następnego dnia o świcie Ada zerwała się z łóżka z głośnym krzykiem:

– Kradną mój rower!

Wypadła na podwórko w rozpiętej kurtce zarzuconej na piżamę. Za nią wyskoczyli dziadkowie,

rodzice i Olek. Wszystkich obudził wyjątkowo głośny dźwięk dzwonka, który zdobił rower Ady.

Jakież było ich zaskoczenie, kiedy odkryli, że rower stoi bezpieczny w komórce, a jego dzwonek…

milczy. Gdy przetarli zaspane oczy, zobaczyli na gałęzi topoli przy oknie pokoju, w którym

spała Ada, pana szpaka. Nowy sąsiad dziadka naśladował dźwięk dzwonka niczym najzdolniejszy

artysta. Zdziwił się na widok rodziny w komplecie.

– Miau – miauknął jak kot i odleciał.

– „Miau”, czy to po ptasiemu dzień dobry? – zastanawiała się babcia.

Ada pomyślała, że to coś mniej przyjemnego.

– Przepraszam, panie szpaku – szepnęła w stronę budki.

Jak myślicie, dlaczego Ada przeprosiła szpaczka?

Rozmowa na temat opowiadania.

− Dlaczego Ada jeździła na rowerze i dzwoniła?

− Kogo przedstawiał dziadek Olkowi i Adzie?

− Gdzie założył gniazdo szpak?

− Jakie odgłosy naśladował szpak?

− Dlaczego Ada myślała, że kradną jej rower?

− Kto głośno naśladował dźwięk dzwonka?

− Jakim dźwiękiem pożegnał szpak rodzinę?

Ćwiczenia z tekstem. Książka (s. 56–57).Dziecko słucha tekstu czytanego przez R.

Karta pracy, cz. 3, s. 69. Rysowanie po śladach linii – od zdjęć dorosłych ptaków do ich potomstwa. Nazywanie ptaków. Oglądanie piór wybranych ptaków – bociana, wilgi, kukułki, czajki.

Karta pracy, cz. 3, s. 70–71. Liczenie żab. Wskazywanie dwóch takich samych par żab. Kolorowanie ich. Wyklaskiwanie podanego rytmu i powtarzanie tekstu za R.

Karta pracy, cz. 3, s. 71. Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie.

4- LATKI

Karta pracy, cz. 1, nr 28.

Dzieci: czytają z Rodzicem tekst wyrazowo-obrazkowy (R. czyta wyrazy, a dziecko podaje nazwy obrazków).Rozmowa kierowana na podstawie tekstu. − Dokąd wybrali się Olek i Ada z dziadkiem?                                                                                                                                            Co zobaczyli na spacerze w parku? Dzieci: kończą rysować ptaki według wzoru.

Rozwiązywanie zagadek. Dziecko– odgaduje nazwę ptaka i wskazują odpowiedni obrazek.

Pióra biało-czarne, buciki czerwone;                                                                                                                                                                                    uciekają przed nim żabki,                                                                                                                                                                                                              bardzo przestraszone.(bocian)

Ten ptaszek, co w górze robi kółka,                                                                                                                                                                                              nazywa się… (jaskółka)

Kiedy słyszę, że coś ćwierka,                                                                                                                                                                                                            to już wiem, że chodzi o… (wróbelka)

Siedzi ptaszek na buku                                                                                                                                                                                                                        i powtarza: kuku, kuku.(kukułka)

Dzieci 4-5- letnie

Rozwijanie percepcji słuchowej – Dzięcioł stuka w drzewo. Rodzic wyklaskuje albo uderza np. klockiem o klocek kilka dźwięków (do pięciu lub więcej). Dzieci liczą uderzenia, wybierają z pojemnika odpowiednią liczbę klocków i układa je przed sobą. Rodzic sprawdza wykonanie zadania. Następnie dzieci mówią, ile razy dzięcioł zastukał w drzewo, i dla utrwalenia tyle samo razy klaszczą w dłonie.

Ćwiczenia oddechowe- Turlaj jajko. Piłeczki pingpongowe, słomki. Rodzic i dziecko siadają naprzeciwko siebie przy stole. Zadaniem jest podawanie sobie piłeczki- jajeczka, dmuchając na nią przez rurkę.

Ćwiczenia plastyczne – Ptasie gniazdka. Podkładka dla dziecka, plastelina w różnych kolorach. Dziecko lepi z plasteliny na podkładkach ptasie gniazdka z jajeczkami.  Mówi, ile jajeczek znajduje się w gniazdku.

Wychowawca Małgorzata Jastrząb