Temat tygodnia: Mali strażnicy przyrody
Temat dnia: Chcemy, aby wokół było pięknie. 14 kwietnia(środa).
- Zabawy badawcze Gdzie jest powietrze?
Dla każdego dziecka: balon, kubeczek z wodą, paski bibuły zawieszone na nitce, słomka do napojów.
Otworzenie w pomieszczeniu okna, zwracanie uwagi na ruch firanki, powiew przedostający się do pokoju ; wypowiedzi dzieci o tym, co się do niej dostało. Nawiązanie rozmowy na temat powietrza: gdzie się znajduje, czy ma kolor, kształt, w jaki sposób można poznać, że znajduje się wokół nas. Zaproponowanie wykonania kilku zabaw ukazujących obecność powietrza.
- Nadmuchiwanie balonów – obserwowanie ich powiększania się, wypuszczanie powietrza z balonów w kierunku własnych twarzy.
- Obserwowanie przez okno drzew poruszających się na wietrze.
- Wciąganie powietrza do płuc i wydychanie go przez papierową słomkę do kubeczka z wodą – obserwowanie powstających bąbelków.
- Dmuchanie na paski bibuły zawieszone na nitce.
- R.uświadamia dzieciom, że powietrza nie można zobaczyć ani powąchać, lecz można poczuć, ale tylko wtedy, kiedy porusza się jako wiatr. Podkreśla znaczenie powietrza dla życia ludzi i zwierząt oraz jego wszechobecność wokół nas.
- Film edukacyjny Strażnicy Ziemi https://www.youtube.com/watch?v=1PThAnyReK4
- Karta pracy, cz. 3, nr 79.
− Pokolorujcie rysunki czterolistnych koniczynek.
− Połączcie liniami zdjęcie każdego kwiatka z jego cieniem.
- Zagadki pantomimiczne Jestem cząstką przyrody.
Tablica demonstracyjna nr 73.
https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/os-bbplus-tablice/mobile/index.html#p=74
− Nazwijcie zwierzęta, a potem rośliny przedstawione na zdjęciach.
− Przedstawcie (chętne dzieci) zwierzę lub roślinę, która jest na zdjęciu, za
pomocą gestów i mimiki. Rodzic niech odgadnie, co to jest. Potem może nastąpić zmiana ról.
- Słuchanie opowiadania Spotkanie z małym czarodziejem.
W pewnym dalekim kraju żył mały czarodziej, który bardzo lubił zadbane,
zielone miasteczka. Każdej wiosny razem ze swym kotem Mruczkiem wyruszał w świat i szukał
miast pełnych czystych uliczek i domów, zielonych drzew, kolorowych, pachnących kwiatów,
śpiewających ptaków i radośnie bawiących się dzieci. Pewnego dnia dotarł do pięknego miasta. Wszędzie w nim było czysto, zielono, dachy świeżo odmalowanych, niedużych domów lśniły w promieniach słońca, a w powietrzu roznosił się zapach kwiatów, których mnóstwo kwitło na balkonach. Nigdzie nie leżały śmieci, a dzieci grabiły grządki i sadziły warzywa w przedszkolnym ogrodzie.
− Ha! Mój kocie. To przecież najładniejsze miasteczko, jakie kiedykolwiek widziałem – powiedział czarodziej. − Zobacz, jak tu czysto. Nigdzie nie leżą śmieci, chodniki i ulice są zamiecione, trawniki niezadeptane, drzewa nie mają połamanych gałęzi, a ptaki radośnie śpiewają, nie bojąc się, że źli ludzie zniszczą im gniazdka. W oknach widać uśmiechnięte twarze mieszkańców. Myślę, że wszyscy w tym miejscu muszą być bardzo szczęśliwi.
Kiedy czarodziej tak się zachwycał, usłyszał nagle straszliwy hałas. Nie wiadomo skąd, przez
środek głównej ulicy przebiegło czterech chłopców. To oni tak strasznie krzyczeli. Machali również kijami, pisali kredą po murach domów, rozdeptywali ukwiecone klomby, łamali gałęzie drzew i krzewów, rozrzucali papierki po zjedzonych cukierkach, a jeden strzelał z procy do wystraszonych wróbli i kawek, które ze strachu próbowały schronić się za kominami domów.
− Cóż to było, mój kocie? – zdziwił się czarodziej.
− Miauu! To chłopcy, którzy wcale nie dbają o swoje śliczne miasto i wszystko w nim niszczą
− odpowiedział Mruczek.
− Skoro tak – powiedział mały czarodziej – to dam im nauczkę. Zaczaruję miasteczko tak,
aby stało się ono najbardziej szarym i najbardziej brzydkim miastem na świecie.
I jak powiedział, tak zrobił. Podniósł swoją magiczną pałeczkę, wypowiedział zaklęcie i w jednej chwili całe miasteczko zrobiło się szare i brzydkie. Szare stały się kolorowe domy, zielone alejki i wszystkie kwiaty, szarzy zrobili się również chłopcy.
Kiedy zobaczyli, co się stało, przestraszyli się nie na żarty.
W tym miejscu R. przerywa opowiadanie i prosi dzieci, aby wymyśliły, co mogło wydarzyć się dalej, a następnie kontynuuje swoją opowieść.
Przestraszeni chłopcy podbiegli do małego czarodzieja i zawołali:
− Co zrobiłeś z naszym miastem! Dlaczego tak je zaczarowałeś!
− Ja? – zdziwił się mały czarodziej. – Przecież to wy chcieliście, aby wasze miasto było najbrzydsze na świecie. Przed chwilą to pokazaliście – spokojnie odparł czarodziej.
− Myśmy wcale tego nie chcieli – bronili się chłopcy.
− Nie? A kto łamał gałęzie, pisał po murach, straszył ptaki, deptał kwiaty, rozsypywał śmieci?
Kto to wszystko zrobił, kochani? No kto? – odpowiedział czarodziej.
Chłopcy bardzo się zawstydzili, zrobiło im się przykro, spuścili głowy, a w ich oczach pojawiły się łzy. Chcieli naprawić wyrządzone szkody. Poprosili czarodzieja, aby pomógł im przywrócić miasto do jego dawnego wyglądu. Obiecali również, że będą dbali o to, aby zawsze było piękne i czyste. Czarodziej ze zrozumieniem pokiwał głową i podarował chłopcom kolorowe pudełko. Umieścił w nim zadania do wykonania. Powiedział, że jeśli chłopcy je prawidłowo wykonają, wtedy czar pryśnie.
- R.prosi dzieci o ocenę postępowania chłopców; wskazanie konsekwencji, jakie przyniosło ich zachowanie.
- Ekspresja słowna – Co by było, gdyby ludzie nie dbali o to, co znajduje się wokół nich?
- Słuchanie wiersza Mieczysławy Buczkówny Tylko jeden raz.
Chcą żyć, jak i ty żyjesz,
wszystkie na świecie zwierzęta:
i mrówki, i żaby, i żmije,
i pszczoła wiecznie zajęta.
I paź królowej – motyl –
niech fruwa tęczowo-złoty,
i ślimak środkiem dróżki
niech pełznie, wystawia nóżki. ..
Przypatrz się z bliska dżdżownicy,
biedronce, jak kropki liczy,
jaskółce, jak gniazdo kleci
jak pająk rozsnuwa sieci
Niech skacze pasikonik,
niech świerszczyk w trawie dzwoni.
Dla nich kwitnie łąka, dla nich rośnie las.
Jak i ty – żyją tylko raz.
- Rytmizowanie tekstu. Dopowiadanie brakujących słów (wytłuszczonych w tekście) podczas recytacji R.
- Karta pracy, cz. 3, nr 80.
− Posłuchajcie jeszcze raz wiersza Mieczysławy Buczkówny Tylko jeden raz. Wskazujcie na obrazku wymienione
w nim zwierzęta. Pokolorujcie rysunki zwierząt.
- Rozmowa na temat obrazków: Gdzie chciałbyś się znaleźć?
Obrazki: jeden przedstawia piękny krajobraz, drugi – zanieczyszczone miejsce.
- R.odsłania dwa obrazki: jeden przedstawia piękny – leśny, górski lub morski – krajobraz; drugi – zadymione miasto z dużą liczbą samochodów, kominami fabrycznymi, wysypiskiem śmieci. R. prosi dzieci, aby powiedziały, w którym z tych miejsc chciałyby się znaleźć i dlaczego.
- Przyroda wokół nas – wykonywanie plastycznej .
Potrzebne materiały: papier kolorowy, duży karton, bibuła, folia samoprzylepna, plastelina, ścinki materiałów, kolorowe sznurki, tektura falista, pastele olejne.
Dzieci wykonują pracę przedstawiającą świat przyrody, jaki chciałyby, aby znajdował się wokół nich.
- Prezentowanie powstałych prac; wypowiedzi autorów o tym, co się na nich znalazło i dlaczego.
- Zabawa dydaktyczna Co zanieczyszcza powietrze?
Obrazki przedstawiające: różne środki lokomocji, zakłady z dymiącymi kominami, zanieczyszczającymi powietrze oraz przedmioty służące dzieciom do zabawy, kartoniki z napisami: tak, nie.
- R.rozkłada obrazki ,dzieci oglądają je i umieszczają pod odpowiednimi napisami: pod napisem tak – te, które nie mają wpływu na zanieczyszczenie powietrza (np. rower, deskorolka, rolki, hulajnoga, kajak, żaglówka), a pod napisem nie – pozostałe (fabryka z dymiącym kominem, samochód, samolot, lokomotywa spalinowa). R. uświadamia dzieciom, że można przeciwdziałać zanieczyszczaniu powietrza poprzez stosowanie specjalnych filtrów, katalizatorów, benzyny bezołowiowej.
Pozdrawiam
Urszula Bielecka
Comments are closed.