logopedia

Poszukiwanie wiosny. Gimnastyka narządów mowy.

Czytamy dziecku opowiadanie o Panu Języczku, który szukał wiosny. Dziecko, we wskazanym momencie wykonują określone czynności.

Poszukiwanie wiosny

Nadeszła wiosna. Za oknem słychać było śpiew ptaków (naśladujemy głosy ptaków: ćwir, ). Pan Języczek wybrał się do lasu na poszukiwanie oznak wiosny. Jechał na koniku (kląskamy, uderzając szerokim językiem o podniebienie). Rozglądał się w prawo i w lewo, spoglądał w górę i w dół (przesuwamy język z jednego końca ust do drugiego – od ucha do ucha, potem sięgamy nim nosa i brody)*. Na łące zobaczył bociany (wymawiamy kle, kle). Zatrzymał się na leśnej polanie (parskamy wargami). Zsiadł z konia, rozejrzał się wokoło (oblizujemy wargi ruchem okrężnym). Świeciło słońce, wiał delikatny wiatr (wykonujemy krótki wdech nosem, chwilę zatrzymujemy powietrze i długo wydychamy ustami). Było ciepło i przyjemnie (uśmiechamy się, rozchylając wargi). Na skraju polany zakwitły wiosenne kwiaty zawilce i sasanki. Pachniało wiosną (wdychamy powietrze nosem, wydychamy ustami). Pan Języczek pochylił się i powąchał kwiaty i kichnął (kichamy i wymawiamy apsik). W tym momencie zauważył przeciskającego się przez zarośla zaspanego jeża (ziewamy; przeciskamy język przez zaciśnięte zęby). Zrobiło się późno. Pan Języczek wsiadł na konia i pogalopował do domu (kląskamy, uderzając szerokim językiem o podniebienie).