Dzień dobry Smerfiki.
Zapraszam do zabawy.
Oglądanie zdjęć i albumów rodzinnych.
Albumy ze zdjęciami.
Dzieci pokazują zdjęcia swojej rodziny, omawiają miejsca i sytuacje, w których zostały one zrobione. Podają imiona swoich bliskich. Mówią, kto wchodzi w skład ich najbliższej rodziny.
Zabawa konstrukcyjna Budujemy domy dla naszych rodzin.
Klocki różnej wielkości i rodzaju.
Dzieci budują domy dla swojej rodziny, nazywają pomieszczenia w domach, liczą pokoje.
Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.
Lusterko dziecka.
Proszę dać dziecku lusterko. Rodzic demonstruje prawidłowe wykonanie ćwiczeń, powtarzając je kilkakrotnie.
Powitanie – dzieci dotykają czubkiem języka każdego zęba osobno. Unoszą język raz za górnymi, raz za dolnymi zębami.
Pyszny obiad – dzieci oblizują językiem wargę górną i dolną, jak po zjedzeniu pysznego, rodzinnego obiadu.
Spacer – przy szeroko otwartej jamie ustnej, język idzie na spacer w stronę nosa i w stronę brody.
Rodzinna zabawa – dzieci naśladują dmuchanie baloników: wciągają powietrze nosem i wypuszczają ustami.
Karuzela – dzieci naśladują ruch językiem w koło, od wewnętrznej strony jamy ustnej. Język porusza się raz w jedną, raz w drugą stronę, zataczając duże koła.
Całusy – dzieci wypychają wargi do przodu i naśladują wysyłanie pocałunków mamie i tacie.
Drzwi – dzieci pokazują, jak zamykają się i otwierają drzwi do domu – rozwierając i zwierając wargi wyciągnięte do przodu.
Zabawa ruchowa Spacer z rodziną.
Dziecko stoi i pokazuje ruchem historyjkę opowiadaną przez Rodzica
Dzieci:
Jest piękna pogoda, idziemy całą rodziną do parku. maszerują w miejscu,
Na ścieżce błyszczy kałuża, po wiosennym deszczu, przeskakują z nogi na nogę,
przy alei stoi parkowa ławeczka. wykonują przysiad,
Idąc dalej, spotykamy skaczącą po drzewach wiewiórkę. podskakują tak jak wiewiórka,
Przysiadamy na kolejnej ławce wykonują przysiad,
i nie możemy się zdecydować, czy odpocząć, czy iść dalej. wykonują kolejne przysiady,
Idziemy jednak dalej. maszerują w miejscu,
Wśród gałęzi drzew śpiewa ptak. rozglądają się z ręką przy czole,
Wracamy do domu i odpoczywamy. dzieci siadają lub kładą się
na dywanie.
Rozwiązanie zagadki B. Szelągowskiej
Rodzic mówi zagadkę i prosi dziecko o podanie rozwiązania.
Razem mieszkamy: ja, mama, tata.
Mam młodszą siostrę, starszego brata…
Każdy pamięta o urodzinach,
bo taka właśnie jest ma… (rodzina)
Słuchanie opowiadania E. Stadmüller Dzień rodziców.
Odświętnie ubrani rodzice siedzieli cichutko na widowni, czekając na przedstawienie.
Tymczasem za kulisami (czyli za szafą) trwały gorączkowe przygotowania do występu.
– Proszę pani – alarmował słoń – odpadła mi trąba!
– Przywiąże mi pani ogonek? – przymilała się małpka.
– Oko mi się odkleja! – denerwowała się żabka.
Gdy wszyscy wreszcie byli gotowi, odezwał się gong (czyli uderzenie w patelnię) i na scenę wyskoczyła mama kangurzyca (czyli Magda w brązowym dresie z doszytą na brzuchu wielką kieszenią).
– Mama kangurzyca każdego zachwyca – recytował Bartek, wskazując na Magdę. – Ma na brzuchu kieszeń, w niej kangurka niesie – i Magda – hop – wyciągnęła z kieszeni małe, pluszowe kangurzątko.
Zaraz za kangurzycą na scenie pojawiły się dwa słonie – duży (Oskar) i mały (Ada).
– A mój tatuś ukochany z drzewa zrywa mi banany – chwaliła się Ada, wachlując się wielkimi szarymi uszami z tekturowych talerzyków.
– Jedz córeczko moja miła, żebyś szybko mi przytyła – mówił Oskar, dyskretnie przytrzymując trąbę z rury do odkurzacza.
Po słoniach występowały, małpki, żabki, kotki i niedźwiadki.
Wszyscy czworonożni rodzice czule przemawiali do swych dzieci, a one chwaliły się swoimi rodzicami.
Na koniec Olek, wystrojony w białą koszulę i granatową muchę, wyrecytował: Czy dziecko jest tycie, czy też waży tonę, czy ma długie uszy, czy krótki ogonek, czy ma futro gładkie, w prążki czy też w łaty, ma cieplutki kącik w sercu swego taty. Czy fruwa, czy pływa, czy też pełzać musi, to jest najpiękniejsze dla swojej mamusi. Więc dzisiaj wszyściutkie na świecie dzieciaki ślą swoim rodzicom słodziutkie buziaki.
W tym momencie wszyscy razem wyskakiwali na scenę, żeby posłać całuska, ukłonić się, a następnie paść w objęcia widowni. 91
Kolejnym punktem programu był słodki poczęstunek, po którym rozpoczął się konkurs tańca z rodzicami.
Wygrała Dominika ze swym tatą, bo rzeczywiście byli najbardziej zgraną i zwariowaną parą.
– Musimy poćwiczyć – przekonywał mamę Olek w drodze do domu. Za rok to my wygramy, a jak nie my, to na pewno Ada z tatą.
Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.
Rodzic zadaje pytania:
– Co się działo podczas spotkania rodziców w przedszkolu?
– Jakie postacie występowały w tym przedstawieniu?
– Jaką niespodziankę moglibyśmy przygotować na Święto Rodziny?
– Kto wchodzi w skład twojej rodziny?
– Co lubisz robić z mamą?
– Co lubisz robić z tatą?
Malowanie portretu rodziny.
Dla dziecka: farby, pędzel, kubeczek na wodę, kartka z bloku technicznego.
Dziecko otrzymuje kartkę i ma za zadanie namalować członków swojej rodziny. Po namalowaniu portretu, odstawia go do wyschnięcia.
Jeśli dziecko nie jest w stanie namalować nawet najprostszego portretu członków swojej rodziny, można wcześniej poprosić rodziców o pomoc.
Zabawy na świeżym powietrzu
Spacer po okolicy, zwracanie uwagi na mijane rodziny.
Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: Po czym poznajemy, że mijane osoby to rodzina?
Lepienie tortu z plasteliny.
Plastelina, podkładka.
Dziecko rozgrzewa plastelinę w dłoniach i lepi z niej okrągłe placuszki, układając jeden na drugim jako warstwy tortu. Przygotowuje przyjęcie dla rodziców.
Miłej zabawy
Mariola Wnuk
Comments are closed.